شماره ركورد كنفرانس :
5384
عنوان مقاله :
بررسي شيمي كاني و ترموبارومتري بيوتيت هاي موجود در توده گرانيتوئيدي گراغه، جنوب شرق ايران
پديدآورندگان :
سرحدي نازنين دانشكده علوم زمين، دانشگاه صنعتي شاهرود، , رضائي كهخائي مهدي دانشكده علوم زمين، دانشگاه صنعتي شاهرود، , قاسمي حبيب اله دانشكده علوم زمين، دانشگاه صنعتي شاهرود،
كليدواژه :
توده گرانيتوئيدي گراغه , كمربند ماگمايي زاهدان- سراوان , محيط فرورانش , دماسنجي.
عنوان كنفرانس :
سي و يكمين همايش ملي بلورشناسي و كاني شناسي ايران
چكيده فارسي :
توده گرانيتوئيدي گراغه در جنوب شرق ايران قرار گرفته است و بخشي از كمربند ماگمايي زاهدان- سراوان مي باشد. تركيب سنگ شناسي اين توده شامل بيوتيت گرانيت و گرانوديوريت است. مجموعه كاني هاي تشكيل دهنده اين توده شامل كوارتز، پلاژيوكلاز، پتاسيم فلدسپار، بيوتيت، آمفيبول، زيركن، اسفن، آپاتيت، اكسيدهاي Fe-Ti، مونازيت، آلانيت و كلسيت مي باشد. بيوتيت به عنوان يكي از شاخص ترين كاني هاي فرومنيزين در سنگ هاي گرانيتوئيدي توده گراغه از لحاظ تركيبي غني ازMg و همگي ماهيت اوليه نشان مي دهند. تركيب ميكاهاي مورد بررسي در محدوده بيوتيت و در بين دو قطب آنيت و سيدروفيليت قرار مي گيرند. ماگماي سازنده بيوتيت -هاي سنگ هاي توده گراغه، ماهيت ساب آلكالن و كالك آلكالن وابسته به محيط فرورانش را نشان مي دهند. دماي تبلور بيوتيت ها بر اساس مقدار غلظت Ti موجود در سنگ هاي گرانوديوريتي توده گراغه حدود 12± 692 تا 682 درجه سانتيگراد و براي بيوتيت گرانيت ها بين 12± 673 تا 615 درجه سانتيگراد محاسبه شده است. همچنين ميزان فشار در گرانوديوريت ها بين 3/0±7/0 تا 5/0 و براي بيوتيت گرانيت-ها فشار بين كيلوبار 3/0± 5/1 تا 1/1 كيلوبار در تغيير است.