تهيه نانوكامپوزيت بر پايه مزوساختار سيليكاي اصلاح شده با جينجرول براي انتقال داروي ضد سرطان سيس پلاتين

سرطان يك اختلال ژنتيكي است كه در آن كنترل نرمال رشد سلول‌ها از بين رفته است. علت دقيق اين پديده همچنان نامشخص است ولي احتمال دارد عوامل ژنتيكي يا مواردي كه موجب اختلال در فعاليت سلول‌ها مي‌شوند در هسته سلول اشكال وارد كنند. سرطان بعد از بيماري‌هاي قلبي و عروقي دومين علت مرگ و مير را در جهان شامل مي‌شود. با گسترش دانش پيرامون اين بيماري پيشرفت‌هاي زيادي نيز براي درمان آن صورت پذيرفته است. با وجود اين، اثرات سمي داروهاي شيمي‏ درماني همچنان يكي از معضلات درمان به شمار مي آيد. با توجه به عوارض جانبي ناشي از شيمي درماني تحقيقاتي مبني بر سنتز نانوحامل‌هاي كامپوزيتي به‌ منظور دارو رساني هدفمند داروي ضد سرطان صورت گرفته است كه در اين سيستم‌ها، زمان، مكان و سرعت آزاد شدن دارو به‌خوبي كنترل خواهد شد. نانوحامل‌هاي كامپوزيتي برپايه مزوپروس سيليكا قابليت حمل مقادير بيشتري از دارو را از خود نشان مي‌دهند، زيست سازگاري بالايي با محيط بيولوژيكي درون بدن دارند و به دليل دارا بودن پايداري بالاي فيزيكي و شيميايي مي‌توان آنها را به‌ به بافت مورد نظر هدايت كرد. استفاده از اين نانوحامل‌ها موجب كاهش اثرات جانبي مخرب دارو بر بافت‌هاي سالم شده و به دوزهاي پايين‌تري از دارو جهت اثر مطلوب نياز خواهيم داشت. هدف از انجام اين پروژه اين است كه با كپسوله كردن داروي سيس پلاتين در يك نانوساختار مزوپروس با كپسوله شدن در يك پليمر طبيعي مانند جينجرول عوارض جانبي را حذف كرده و تاثير دارو افزايش يابد و مقدار مصرف دارو به شدت كاهش پيدا كند.