كاربرد نانوذرات در پرتودرماني

نانو تكنولوژي شاخه ي جذابي از علم مي باشد كه سرمايه گذاري هاي زيادي به آن اختصاص داده شده است. از نانو ذرات در پزشكي براي تحويل دارو و ژن، آشكارسازي پروتئين ها، افزايش كنتراست در MRI و ... استفاده مي شود. اخيراً كاربرد نانوذرات طلا به عنوان عاملي براي افزايش دوز تومور در پرتودرماني بررسي شده است. از فاكتور هاي موثر بر انرژي واگذار شده و نسبت افزايش دوز در هدف كه توسط برهمكنش تابش يونساز با دسته ي نانوذرات طلا ايجاد مي شود، نوع منبع مورد استفاده مي-باشد. در اين مطالعه نتايج حاصل از برهمكنش نانو ذرات با منابع مختلف بررسي شده است. بدين منظور، هندسه ي ساده شده اي از هسته ي سلول با استفاده از نرم افزار شبيه سازي جيانت-4 مدل سازي شد. نانوذرات طلا در فضايي سه بعدي در بيرون هسته چيده شدند. تاثير منابع مختلف فوتوني، الكتروني، آلفا و پروتون روي نسبت افزايش دوز بررسي گرديد. وقتي نانوذرات طلا در سلول حضور داشتند مقادير نسبت افزايش دوز براي فوتون هاي كم انرژي چشمگيرتر از ساير منابع مورد استفاده بود و در انرژي keV 40 به بيشينه رسيد كه در سيتوپلاسم برابر با 108 و در هسته برابر با 41 بود. نتايج نشان مي دهد كه اگرچه تابش هاي يونساز مستقيم انرژي بيشتري را نسبت به فوتون هاي كم انرژي در سلول به جا مي گذارد اما، ميزان نسبت افزايش دوز ناشي از اين تابش ها در مقايسه با فوتون ها كمتر است.