اثر محافظتي روغن ماهي در برابر سميت ناشي از هيپوكسي بر هيستومورفومتري جفت موش صحرايي

زمينه و هدف: هيپوكسي در دوران بارداري باعث ايجاد آسيب به سلول‌هاي تروفوبلاست جفت مي‌شود كه مي‌تواند بر سازگاري مادر با بارداري، سلامت جنين و قابليت ابتلا به بيماري‌ها تأثير منفي بگذارد. روغن ماهي با خواص آنتي‌اكسيداني خود از اختلالات جنيني در دوران بارداري جلوگيري مي‌كند. اين مطالعه به منظور تعيين تأثير روغن ماهي بر تغييرات هيستومورفومتريك جفت ناشي از هيپوكسي دوران بارداري در موش صحرايي انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي، ۲۴ موش صحرايي ماده باردار نژاد ويستار به ۴ گروه كنترل، هيپوكسي، روغن ماهي (۱ ميلي‌ليتر بر كيلوگرم) و هيپوكسي + روغن ماهي تقسيم شدند. روغن ماهي از طريق گاواژ تجويز شد و مدل هيپوكسي بين روزهاي ۶ تا ۱۵ بارداري با ۳ ساعت قرار گرفتن روزانه در معرض ۱۰ درصد اكسيژن و ۹۰ درصد نيتروژن ايجاد شد. در روز بيست بارداري، موش‌ها آسان‌كشي شدند، سپس رحم برداشته شد و جفت‌ها از رحم جدا شدند. بلافاصله بررسي‌هاي مورفومتريك جفت شامل وزن، قطر و ضخامت جفت انجام شد. براي بررسي‌هاي بافت‌شناسي جفت از رنگ آميزي عمومي و اختصاصي استفاده شد و نمونه‌ها با ميكروسكوپ نوري مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته‌ها: هيپوكسي در دوران بارداري باعث كاهش معني‌دار وزن، قطر و ضخامت جفت، تعداد سلول‌هاي غول‌پيكر و ضخامت لايه‌هاي لابيرنت و اسپانژيوم نسبت به گروه كنترل شد (۰۵/۰ p). همچنين هيپوكسي به طور معني‌داري باعث كاهش تعداد سلول‌هاي گليكوژن و ضخامت لايه دسيدوآ در جفت شد (۰۵/۰ p). تجويز روغن ماهي همراه با هيپوكسي در دوران بارداري باعث بهبود پارامترهاي ذكر شده گرديد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج مطالعه حاضر، هيپوكسي در دوران بارداري مي‌تواند اثرات مخربي بر بافت جفت داشته باشد و مصرف روغن ماهي مي‌تواند تا حدي از اثرات مخرب هيپوكسي بر بافت جفت جلوگيري كند.