بررسي علت هاي عمده ناباروري گربه ها

اگرچه پرورش گربه هاي اصيل مخصوصا در اروپا روبه افزايش است، اما اكثر مطالعات و تحقيقات مربوط به گونه سگ مي باشد. ناباروري در گربه ها به خوبي مورد مطالعه قرار نگرفته است. جالب آنكه گربه هاي مو كوتاه خانگي (dhs) به باروري بسيار عالي شناخته مي شوند. با اين حال، در گربه هاي اصيل نرخ باروري در حدود ۲۰% مي باشد. اخيرا مقالات منتشر شده به كارايي توليدمثلي در نژاد مختلف گربه در بريتانيا، فرانسه، سوئد، ايتاليا پرداخته اند. در گربه ها، ناباروري ممكن است بدليل عوامل بسياري مانند جفت گيري ناموفق، انستروس طولاني يا فحلي خاموش، علل هورموني، تغذيه اي، ژنتيكي يا كروموزومي باشد. همچنين بيماري هاي عفوني، كه به دفعات در پرورشگاه هاي گربه مشاهده شده، به خوبي مشخص شده درآبستني گربه ها تاثير منفي دارند، و همچنين عوامل پاتولوژيكي كه اثرات آن ها روي باروري نامشخص است، گزارش شده اند. با اين حال با تحليل مقالات، به نظر مي رسد كه شايع ترين علل ناباروري در گربه هاي اصيل در جنس ماده، آسيب شناسي رحم (اندومتريت، هيپرپلاازي كيستيك اندومتر و يا موكومتر) و در جنس نر، تراتوسپرمي،كه ممكن است دائمي باشد و به كاهش هتروزيگوسيته منجر مي شود، باشد. تاثير نژاد ناشناخته است. بنابراين نياز مبرم براي مطالعه منشا ناباروري در گربه ها، براي بهبود تشخيص و درمان در گربه هاي نابارور و كم بارور، وجود دارد.