گزارش وقوع چند مورد انسداد گوارشي در گوساله‏ هاي نوزاد نژاد هولشتين

وقوع انسدادهاي گوارشي در نوزادان حيوانات اهلي از شيوع بالايي برخوردار نيست اما وقوع آن ها در بدو تولد غالباً منجر به مرگ يا حذف نوزاد خواهد شد. از اين رو شناخت عوامل مداخله گر در ايجاد اين گونه اختلالات گوارشي، نقشي مهم را در پيشگيري ويا كاستن از ميزان وقوع آن ها خواهد داشت. از عوامل خطرساز مي توان به عوارض ژنتيكي، محيطي، عوامل تراتوژن، آلودگي هاي ويروسي دوران جنيني، صدمات فيزيكي رويان و ناهنجاري هاي مادرزادي اشاره كرد. امكان وقوع انسدادهاي گوارشي از دوازدهه تا مقعد وجود دارد اما شايعترين ناهنجاري ها مربوط به عدم تشكيل مقعد، راست روده و كولون است كه منجر به اتساع حفره شكمي، كاهش و در ادامه قطع اشتها، افزايش تعداد و كاهش عمق تنفس (تاكي پنه)، مدفوع كم و يا عدم دفع مكونيوم و بروز درجاتي از دلدرد مي شود. از آنجا كه امكان بقاي كوتاه مدت مبتلايان پس از انجام جراحي اصلاحي در خوشبينانه ترين حالت بين ۴۳ تا ۷۱ درصد تخمين زده مي شود و در برخي موارد عوارض مادرزادي ديگري نيز به طور همزمان گزارش شده است، لذا هدف از ارائه مقاله حاضر آن است كه ضمن بيان عوامل خطرساز و بررسي تحليلي آن ها، نكاتي ارزنده در اختيار دانش پژوهان قرار گيرد تا از ميزان وقوع اين عوارض كاسته شود.