شماره ركورد كنفرانس :
5387
عنوان مقاله :
بررسي ميزان باروري گاوهاي شيري با تاريخچه اختلالات توليد مثلي به دنبال درمان داخلي رحم با سفتيوفور قبل و پس از تلقيح مصنوعي
پديدآورندگان :
صادقي دهكردي سپهر sepehrsadeghi۴۵۰۰۶@gmail.com دانشگاه شيراز دانشكده دامپزشكي , فلامرزي جهرمي عليرضا dvmalirezafalamarzijahromi@gmail.com دانشگاه شيراز دانشكده دامپزشكي , آذري مهدي dvm.azari@gmail.com دانشگاه شيراز دانشكده دامپزشكي , ميرزايي عبداله abdolah۶۰۷@yahoo.com دانشگاه شيراز دانشكده دامپزشكي , كافي مجتبي mkafifla@yahoo.com دانشگاه شيراز دانشكده دامپزشكي
كليدواژه :
اندومتريت , تلقيح مصنوعي , جفت ماندگي , سخت زايي , سفتيوفور , گاو شيري , متريت , ميزان باروري
عنوان كنفرانس :
همايش ملي توليدمثل و مسائل نوزادان در دامپزشكي
چكيده فارسي :
اختلالات رحمي حين و پس از زايمان (سخت زايي، جفت ماندگي و متريت) مي توانند با افزايش خطر ابتلا به اندومتريت تحت باليني سلامت رحم را تحت تاثير قرار داده و باعث كاهش باروري حيوان شوند. از اين رو انجام اقدامات درماني لازم براي كاهش ابتلا به اين عارضه مي تواند باعث افزايش درصد آبستني حيوان گردد و از ضرر اقتصادي به واحد توليدي جلوگيري كند. در پايان نامه حاضر دو مطالعه انجام گرفت: ۱) در مطالعه اول كه بر روي تعداد ۱۸۷۷ راس گاو انجام شد، اثر اختلالات رحمي حين و پس از زايمان بر فاكتورهاي توليد مثلي مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه درصد آبستني در اولين تلقيح گاوهاي داراي سابقه اختلالات رحمي نسبت به گاوهاي سالم دچار كاهش شده بود. همچنين ساير شاخص هاي توليد مثلي از قبيل تعداد تلقيح به ازاي آبستني، فاصله زايمان تا اولين تلقيح و روزهاي باز نيز تحت تاثير منفي اين اختلالات قرار گرفته بودند. نتايج بيانگر اثر منفي متريت بر شاخصهاي توليدمثلي بود، بطوريكه درصد گاوهاي واكل در گاوهاي مبتلا به متريت از ساير گاوها بيشتر است كه در مقايسه با گروه كنترل تفاوت معني داري داشت (p ۰/۰۵). ۲) در مطالعه دوم به بررسي اثر درمان درون رحمي سفتيوفور قبل و بعد از تلقيح مصنوعي بر ميزان آبستني ۲۰۰ راس گاو داراي سابقه اختلالات توليد مثلي در دوره پس از زايمان پرداحته شد. در اين مطالعه ۴ گروه گاو شيري مورد ارزيابي قرار گرفتند. گروه اول شامل گاوهاي داراي سابقه زايش و بدون اختلالات توليد مثلي به عنوان گروه كنترل، گروه دوم گاوهاي داراي سابقه زايش همراه با اختلالات توليد مثلي بدون درمان، گروه سوم گاوهاي داراي سابقه زايش همراه با اختلالات توليد مثلي درمان شده با دو بار تزريق سفتيوفور قبل از تلقيح مصنوعي و گروه چهارم گاوهاي داراي سابقه زايش همراه با اختلالات توليد مثلي درمان شده با سفتيوفور ۲۴ ساعت بعد از تلقيح مصنوعي بود. درصد آبستني پس از اولين تلقيح در هر يك از گروه-هاي ذكر شده به ترتيب ۵۴/۲%، ۲۶%، ۴۵/۱%، ۲۹/۴% و پس از دومين تلقيح به ترتيب ۵۰%، ۳۵/۱%، ۴۶/۴% و ۴۴/۴% بود. همچنين درصد آبستني پس از تجميع دو تلقيح به ترتيب ۷۷/۱%، ۵۲%، ۷۰/۶% و ۶۰/۸% گزارش شد. اين مطالعه نشان داد درمان داخل رحمي گاوهاي داراي سابقه اختلالات توليد مثلي، پيش و پس از تلقيح مصنوعي مي تواند باعث بهبود ميزان باروري اين گاوها شود اما انجام دوبار درمان پيش از تلقيح ميتواند از درمان پس از تلقيح موثرتر باشد.