شماره ركورد كنفرانس :
5387
عنوان مقاله :
بررسي عوامل باكتريايي تلفات بره هاي لاكن وارداتي به ايران
پديدآورندگان :
صفري اردي محمدمهدي mm.safari۱۳۷۷@ut.ac.ir دانشكده دامپزشكي، دانشگاه تهران , اسمعيلي حسين hesmaeli@ut.ac.ir دانشكده دامپزشكي، دانشگاه تهران
كليدواژه :
بره , تلفات , مرگ و مير , عوامل باكتريايي , اشريشياكلي
عنوان كنفرانس :
همايش ملي توليدمثل و مسائل نوزادان در دامپزشكي
چكيده فارسي :
زنده ماني و سلامت بره ها از مهم ترين و اصلي ترين ملاك هاي بهره وري واحد هاي پرورشي گوسفند است. اين امر مستقيما با تعداد بره متولد شده به ازاي هر راس مولد و تعداد بره از شير گرفته شده به ازاي هر راس مولد ( كيلو گرم بره از شير گرفته شده به ازاي هر راس مولد) مرتبط است. شناسايي عوامل و كنترل تلفات در گله هاي پرورش يافته سامانه متراكم و بسته به واسطه هزينه هاي بالاي توليد و تراكم زياد اهميتي دو چندان دارد. در سال هاي اخير پرورش در اين سامانه ها بيشتر شده و مواردي نظير نبود داده هاي معتبر از نژاد هاي پرتوليد وارداتي در كشور و كمبود تجربه كارشناسي و كارگري در مواجهه با اين گله ها و نژاد ها، چالش هاي اين صنعت است. روش كار: از تعداد ۱۱۴ راس تلفات بره هاي نژاد لاكن، ۵۲ رأس بره پس از اخد تاريخچه و كالبد گشايي كه شواهد عفوني داشتند، نمونه گيري از بافت ريه و قلب انجام شد. نمونه هاي گرفته شده كشت داده شد و با روش هاي رنگ آميزي و بيوشيميايي تعيين هويت شد. نمونههاي ارسالي در محيطهاي كشت عمومي ژلوز خوندار، آگار مك كانكي و emb در دماي ۳۷ درجه سانتيگراد انكوبه شده و پرگنههاي مشكوك بعد از ۴۸ ساعت با استفاده از رنگ آميزي و آزمون هاي بيوشيميايي تعيين هويت شدند. اطلاعات بهدستآمده با نرمافزار spss مورد تجزيهوتحليل آماري قرار گرفتند. نتايج: نتايج بهدستآمده نشان داد در بين ۵۲ راس تلفات عفوني، ۸/۳۰ درصد اشريشياكلي (۱۶ نمونه)، ۲/۱۹ درصد پروتئوس ميرابيليس (۱۰ نمونه)، ۵/۱۱ درصد پاستورلا مولتوسيدا (۶ نمونه)، ۷/۷ درصد كورينه باكتريوم پسودوتوبركلوزيس (۴ نمونه)، ۹/۳ درصد منهميا هموليتيكا (۲ نمونه)، ۹/۱ درصد استاف اپيدرميس (۱ نمونه) و در ۲۵% موارد (۱۳ نمونه) جواب كشت منفي بوده است. به بيان ديگر از ۷۵% بره ها عامل ميكروبي جدا شده است. همچنين بررسي سن تلفات، نشان دهنده آن است كه بيشترين تعداد تلفات بره ها در بازه سني كمتر از ۱۵ روزگي بوده است. نتيجه گيري: عمده علت تلفات نوزادان به دليل عفونت هاي باكتريايي و در راس آن ها اشريشياكلي بوده است. از آنجا كه اين عامل بيناري زا در دو هفته ابتدايي تولد بيشترين درگيري را ايجاد مي كند، توجه به مواردي مثل كاهش تراكم زايش ها، بهداشت زايشگاه و محل نگهداري بره ها و بهداشت شير و وسايل شيردهي براي كاهش خسارات موثر مي باشد. همچنين تا زماني كه توان كارشناسي و كارگري گله ها به حد مطلوب نرسيده است، تا حد امكان از برنامه ريزي هاي متراكم و فشرده اجتناب شود.