اقدامات محتاطانه تجويز آنتي بيوتيك در نوزادان: آگاهي و اجتناب از تجويز نامناسب توسط دامپزشكان

۱هدف: آنتي‌بيوتيك‌ها نقش حياتي در مديريت عفونت‌هاي باكتريايي در حيوانات، بويژه نوزادان، دارند. با اين حال، استفاده نامناسب از آنتي‌بيوتيك‌ها مي‌تواند به ايجاد مقاومت آنتي‌بيوتيكي و تأثيرات مضر بر سلامت حيوانات منجر شود. بنابراين، ضروري است دامپزشكان به درستي از آنتي‌بيوتيك‌ها استفاده كنند و از تجويز آنتي‌بيوتيك‌هايي كه ممكن است براي حيوانات نوزاد آسيب‌زا باشند، پرهيز كنند. -۲سوابق موضوع در پايگاه هاي داده: فلوروكينولون‌ها يك گروه از آنتي‌بيوتيك‌هايي هستند كه به طور رايج براي درمان عفونت‌هاي باكتريايي در حيوانات استفاده مي‌شوند. با اين حال، مطالعات نشان داده استفاده از آنها مي‌تواند منجر به اختلالات رشد در نوزادان شود. استفاده از فلوروكينولون‌ها در نوزادان ممكن است منجر به آسيب به غضروف مفاصل، مشكلات مفصلي و حتي لخته شدن شود. بنابراين، توصيه مي‌شود كه دامپزشكان از استفاده از فلوروكينولون‌ها در نوزادان خودداري كنند. تتراسايكلين يك داروي ضدعفوني كننده است كه در نوزادان نبايد تجويز شود. تتراسايكلين مي‌تواند به كلسيم موجود در دندان‌ها و استخوان‌هاي در حال رشد متصل شده و منجر به تغيير رنگ دائمي دندان‌ها و ضعف استخوان‌ها شود. علاوه بر اين، استفاده از تتراسايكلين در نوزادان مي‌تواند باعث آسيب رساندن به كبد و كليه شود و در نهايت ميزان مرگ و مير را افزايش دهد. آنتي‌بيوتيك‌هاي ماكرولايد مانند اريترومايسين و كلاريترومايسين نيز براي استفاده در نوزادان توصيه نمي‌شوند. ماكرولايدها مي‌توانند اختلالات گوارشي مانند اسهال و مسموميت كبدي ايجاد كنند. همچنين، استفاده از ماكرولايدها در نوزادان مي‌تواند به ايجاد مقاومت آنتي‌بيوتيكي منجر شود. بنابراين، توصيه مي‌شود كه دامپزشكان از استفاده از ماكرولايدها در نوزادان خودداري كنند. آمينوگليكوزيدها مانند جنتامايسين و آميكاسين نيز بايد با احتياط در حيوانات نوزاد استفاده شوند. اين آنتي‌بيوتيك‌ها مي‌توانند نفروتوكسيته و اوتوتوكسيته را به همراه داشته باشند كه مي‌تواند به آسيب كليه و گوش منجر شود. نوزادان به خصوص به اين عوارض حساس هستند، زيرا اعضاي در حال رشد آنها آسيب پذيرترهستند. به طور كلي، بايد با نهايت دقت استفاده از برخي از آنتي بيوتيك ها مانند پني سيلين و سفالوسپورين ها در نوزادان را مورد بررسي قرار داد. اين آنتي بيوتيك ها مي‌توانند به تخريب ميكروبيوم نوزاداني كه در حال رشد هستند منجر شوند و باعث تغييرات بلند مدت در ميكروبيوم و افزايش حساسيت به عفونت‌ها شوند. بنابراين، توصيه مي‌شود كه دامپزشكان با احتياط از اين آنتي بيوتيك ها در نوزادان استفاده كنند و فقط زماني كه لزوم به اين داروها باشد، آن‌ها را تجويز كنند. -۳نتيجه گيري: در مجموع، دامپزشكان بايد از تجويز برخي آنتي بيوتيك ها از جمله فلوروكينولون ها، تتراسايكلين، ماكرولايد ها و آمينوگليكوزيدها در حيوانات نوزادي خودداري كنند. همچنين بايد به تأثير آنتي بيوتيك ها بر ميكروبيوم حيوانات، وجود آنتي بيوتيك هاي باقي‌مانده در محصولات غذايي و تأثيرات جانبي در حيوانات نوزادي توجه شود. با استفاده مسئولانه از آنتي بيوتيك ها، دامپزشكان مي‌توانند به حفظ سلامت و رفاه حيوانات نوزادي بپردازند و همچنين با كاهش ريسك هاي مربوط به استفاده از آنتي بيوتيك، از اين داروها بهتر بهره بگيرند.