بررسي تاثير كاهش دوز هورمون گنادوتروفين جفتي اسب (ecg) در گيرايي انتقال لاپاروسكوپي رويان هاي شبيه سازي شده (scnt) در بز

از جمله فناوري هاي كمكي توليدمثل، شبيه سازي است كه در آن مي توان نسبت به توليد و تكثير حيوانات داراي ژنتيك يا ژن خاص اقدام نمود. روش هاي مختلف همزمان سازي فحلي و ميزان هورمون هاي مورد استفاده در آن مي توانند كارايي فناوري هاي توليدمثل را ارتقا دهند. در مطالعه حاضر، به منظور توليد رويان از فناوري scnt، با بي-هسته سازي تخمك هاي حاصل از كشتارگاه در پژوهشكده زيست فناوري رويان استفاده شد. همزمان سازي فحلي در مادرهاي گيرنده با استفاده از سيدر به مدت ۷ روز، تزريق هورمون ecg و pg در روز برداشت سيدر و هورمون gnrh در روز ۹ انجام شد. بزها به دو گروه ۶۷ و ۳۰ راسي تقسيم شده و به ترتيب از ۴۰۰ و ۲۰۰ واحد بين المللي هورمون گنادوتروفين جفتي اسب (ecg) براي همزمان سازي فحلي استفاده شد. در روز ۱۶ برنامه، تعداد ۴ رويان شبيه سازي شده به روش لاپاروسكوپي به ميانه شاخ رحم موافق با تخمدان داراي جسم زرد صورت پذيرفت. نتايج گيرايي در روز ۴۰ پس از انتقال با سونوگرافي ارزيابي شد كه گيرايي در گروه ۴۰۰ واحد %۳۸ و در گروه ۲۰۰ واحد %۵۳ و تفاوت غيرمعنادار بود. هرچند نشان داده شد كه كاهش دوز ecg نه تنها سبب كاهش گيرايي نشده است بلكه مي تواند در كاستن از مشكلات ناشي از نيمه عمر طولاني هورمون ecg و نيز هزينه هاي انتقال موثر باشد.