ارزيابي بهبود زخم نوك پستان با و بدون ليزردرماني سطح پايين در گاوهاي شيرده

چكيده: صدمات نوك‌پستان در گاوهاي شيري رايج است، كه اين صدمات اغلب منجر به حذف زودرس گاوهاي مبتلا مي‌شود. گزارش شده است كه حتي درصد مرگ و مير مربوط به بيماري‌هاي پستان به ۳۲درصد هم رسيده است.(۵) ترميم زخم ناشي از پاسخ يكپارچه چندين نوع سلول به آسيب است كه در واقع پاسخ التهابي را در پي دارد. ترميم زخم بايد دقيق، غير تهاجمي، ساده، بي ضرر، تكرارپذير و قابل استفاده براي هر ناحيه از پوست و هر نوع زخم باشد. ليزردرماني با سطح پايين يا LLLT به يك درمان رايج در دامپزشكي تبديل شده است زيرا دردناك نيست، نيازي به آمادگي قبلي ندارد و به راحتي قابل استفاده است. در اين مقاله به مكانيسم اثر LLLT (با اثر فتوشيميايي و با جذب نوتروفيل ها در محل زخم التهاب را كاهش و حتي زمان التهاب راهم كاهش مي‌دهد و يك روش ايده آل براي ارزيابي بهبود زخم مي‌باشد) و چگونگي آن در بهبود زخم نوك‌پستان با بررسي مقالاتي از پايگاههاي اطلاعاتي و مقالات چاپ‌شده در ژورنالهاي معتبر دامپزشكي، اشاره مي‌كنيم. متن مقاله: درمطالعات محققان آمده است كه استفاده از ليزر سطح پايين منجر به بهبودي بدون تشكيل فيستول يا ساير عوارض و با ظاهر زيبايي بهتر شده است. اثربخشي LLLT به بهبود بازسازي پوست و به اثرات ضد التهابي نسبت داده شده است. غلظت هيدروكسي پرولين براي ارزيابي محتواي كلاژن بافت مورد استفاده قرار گرفته است. تفاوت كمتر در غلظت هيدروكسي پرولين بين نمونه هاي نرمال و زخم مشاهده شده در گروه هاي LLLT در مقايسه با گروه هاي غير LLLT نشان مي‌دهد كه زخم‌هاي گروه‌هاي LLLTشباهت بيشتري به بافت نرمال نسبت به زخم‌هاي افراد غير گروه‌هاي LLLT داشته اند. (۱و۲) در مطالعه يوكيانگ(۲۰۱۴) ذكر شده است كه LLLT عمدتاً اثرات فتوشيميايي را در بافت‌هاي بيولوژيكي و در درمان التهابات ايجاد مي‌كند. در مطالعه‌اي نشان داده شده است كه LLLT تحويل شده با دوز ۳۰ ميلي‌وات بر سانتي‌متر مربع و طول موج ۶۵۰ نانومتر مي‌تواند ورم پستان ناشي از LPS را از طريق مكانيسمي كه شامل كاهش سطح سيتوكين‌هاي پيش‌التهابي IL است، تسكين دهد. جذب نوتروفيل در فضاهاي شير در ورم‌پستان موشي ناشي از LPS به سيگنال دهي IL-۱β و IL-۸ وابسته است. بنابراين، نشان دهنده يك اثر مهم LLLT بر جذب نوتروفيل است، زيرا به خوبي شناخته شده است كه جذب نوتروفيل در سراسر اپيتليوم آلوئولي وابسته به IL-۱β و IL-۸ است.(۳) در مطالعه اي كه اثر LLLT بر سگ را در دست مطالعه داشت گزارش شده است كه LLLT واقعا التهاب حاد را چه به صورت موضعي و چه از نظر سيستمي كاهش داده است. التهاب نقش حياتي در بهبود زودهنگام زخم دارد، زيرا انتشار واسطه‌هاي التهابي منجر به جذب لكوسيت‌ها در عروق گشاد شده براي كمك به پاكسازي باكتري‌ها و تجزيه ماتريكس خارج سلولي براي ايجاد مرحله تكثير در بهبود زخم مي‌شود. كاهش التهاب در روزهاي اول پس از آسيب ممكن است منجر به طولاني شدن مرحله التهابي شود و در نتيجه شروع كندتر مرحله تكثير و در نتيجه بهبود زخم به تاخير بيفتد. مي‌توان تصور كرد كه LLLT در اين مطالعه، به ويژه با دوز اوليه بلافاصله پس از زخم، مي‌تواند فرآيندهاي سلولي را براي به تاخير انداختن شروع مرحله تكثير بهبود زخم اصلاح كرده باشد. (۴) اثر ضد التهابي LLLT در راديوگرافي به صورت كاهش ضخامت ديواره پستانك ديده شده است. شباهت به جريان خون طبيعي در محل‌هاي بخيه‌شده گروه‌هاي LLLT نشان داد كه عروق مجدد در گروه‌هاي تحت درمان با ليزر سريع‌تر از گروه‌هاي بدون ليزر بود. گزارش شده است كه LLLT باعث اپيتليال شدن سريعتر مي‌شود كه به شكل‌گيري بهتر اپيدرم منجر مي‌شود. الياف كلاژن ضخيم‌تر با تراكم بالاتر، تجمع و بازآرايي بهتر و تداوم بيشتر بين رشته‌هاي كلاژن تازه تشكيل شده و موجود در گروه‌هاي LLLT نشان مي‌دهد كه بهبود و بلوغ زخم در گروه هاي LLLT نسبت به گروه‌هاي غيرLLLT پيشرفته‌تر بوده است. (۲) روش كار: در مقاله قمصري و همكارانش ليزر مورد استفاده براي پستانك‌ها يك سيستم هليوم‌نئون بود.كه LLLT در حالت تماس با استفاده از روش استاتيك هر روز در هفته اول و يك روز در ميان براي هفته دوم در مجموع ۱۰ جلسه انجام شد. ناحيه اي به طول ۳ سانتي متر و عرض ۱ سانتي متر با خط بخيه در مركز اين ناحيه تحت تابش قرار گرفت. كل زمان ليزر ۱۵ دقيقه در هر جلسه، با چگالي توان W/cm۲ ۰.۱۱۴ و چگالي انرژي J/cm۲۳.۶۴۲ بود. بهبودي به مدت ۳ هفته با معاينه راديوگرافي، اندازه گيري جريان ميكروسيركولاسيون، بررسي هيستوپاتولوژيك، اندازه گيري استحكام كششي و آناليز هيدروكسي پرولين ارزيابي شد. (۲) نتيجه گيري: به طور كلي و براساس يافته‌ها نشان داده شده است كه LLLT بر تكثير سلول‌هاي اپيتليال و فيبروبلاست و سنتز كلاژن توسط فيبروبلاس‌ ها تأثير مي‌گذارد همچنين با جذب نوتروفيل ها واينترلوكين‌ها در محل زخم بر بهبود زخم پستان اثرمي‌گذارد و مي‌تواند يك روش ايده آل درمان در دامپزشكي مورد استفاده قرار گيرد.( ۱و۲)