چرخش‌هاي بينارشته‌اي ادبيات تطبيقي فرانسوي

توجه نكردن به تحولات نظري ادبيات تطبيقي در طول تاريخ و اكتفا به ديدگاه‌هاي سنتي اين رشته يكي از دلايل مهم ضعف و آسيب در پژوهش‌هاي ادبيات تطبيقي در ايران است. بخش بزرگي از پژوهش‌هاي ادبيات تطبيقي در ايران مدعي كاربرد رويكرد فرانسوي اين نظريه هستند اما استفاده نكردن از منابع و نظريات جديد و بي‌خبري از تحولات نوين مطالعات ادبيات تطبيقي در جهان موجب شده تا بسياري از پژوهش‌هاي اين حوزه در ايران به همان روش‌هاي سنتي انجام بگيرد و راهگشا و مطرح‌كننده‌ي نظريات نوين و افق‌هاي تازه نباشد. از طرفي، به چالش كشيده شدن بسياري از رويكردهاي سنتي در دنياي غرب و تغييرات و اصلاحات در آن‌ها را نبايد فراموش كرد. هدف اصلي نگارندگان آن است تا نخست با تحقيق در تاريخچه‌ي مطالعات ادبيات تطبيقي در فرانسه و سپس با بررسي تحولات نظري و رويكردهاي تازه‌ي آن، درك روشني از تفاوت رويكرد سنتي اين نظريّه و چرخش‌هاي بينارشته‌اي آن در حال حاضر ارائه دهند. بررسي سرفصل دروس و سمينارهاي دانشگاه‌هاي برتر فرانسه كه رشته‌ي ادبيات تطبيقي را ارائه مي‌دهند هم يكي از راه‌هاي سودمند در شناخت حوزه‌هاي جديد پژوهشي اين رشته است.