بررسي كارخانجات پوشاك عصر پهلوي (پهلوي اول و دوم)

با به‌روي كار آمدن سلطنت پهلوي و صنعتي‌سازي كارخانجات، ايران به يكي از قدرت‌هاي اقتصادي مهم مبدل گرديد. با توجه به وضعيت توليدي ايران از جهت ظرفيت‌ها و پتانسيل‌هاي طبيعي كه در بخش دامپروري و كشاورزي و به‌دست آوردن الياف در جهت كارايي در صنعت نساجي و چرم و به‌دنبال آن، توليد پوشاك از قبيل كفش و لباس كه در گذشته به‌صورت سنتي و به تعداد كمتري توليد مي‌گرديد، با واردات ماشين‌آلات خارجي و صنعتي‌سازي و ايجاد كارخانه‌هاي پوشاك، واحدهاي صنعتي به توليدات عمده‌ي اين قبيل كالاها پرداخته و توانستند بازار داخلي و بازارهاي خارجي را از آن خود كنند؛ خصوصاً توليدكنندگان ايراني توانستند محصولات خود را به كشورهاي همسايه‌ صادر ‌نمايند. هدف از اين پژوهش بررسي كارخانجات پوشاك عصر پهلوي از سال ۱۳۱۰ الي ۱۳۴۸ از منظر ماشين آلات، سرمايه‌ي اوليه و در گردش، توليدات و ميزان موفقيت در بازار و صادرات با اتكا به روزنامه‌هاي وقت آن زمان و مجلات و سايت‌ها، فعاليت‌ كارخانجات اين صنف مورد بررسي قرار گرفته است.