بررسي بستر كشت بر عملكرد گوجه فرنگي گلخانه اي تحت تنش كم آبي

به منظور بررسي اثر تنش كم آبي و بيوچار و زئوليت بر برخي ويژگي هاي كمي گوجه فرنگي، آزمايشي به صورت كرت هاي خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كاملا تصادفي با سه تكرار انجام شد. تنش كم آبي به عنوان كرت اصلي در دو سطح 100 و50 (درصد نياز آبي) وبيوچار و زئوليت در سه سطح (صفر،4و 8 گرم در كيلوگرم خاك) به عنوان كرت فرعي در نظر گرفته شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كاربرد بيوچار و زئوليت مي تواند در افزايش وزن متوسط ميوه گوجه فرنگي تحت شرايط تنش كم آبي مؤثر باشد، به طوري كه بيشترين وزن متوسط ميوه (8 / 28 گرم) در تيمار 8 گرم بر كيلوگرم خاك بدست آمد كه نسبت به تيمار بدون بيوچار و زئوليت ٪ 19 افزايش وزن نشان داد. اگرچه تأثير بيوچار و زئوليت بر عملكرد كل ميوه در اين تحقيق معني دار نشد، اما در دو سطح 100 درصد و 50 درصد نياز آبي ميزان عملكرد كل به ترتيب 67/611 و 302 گرم بدست آمد. اين موضوع مي تواند نمايانگر آن باشدكه تنش تاثير معني داري روي عملكرد كل دارد. نتايج مقايسه ميانگين مربوط به اثر تنش كم آبي بر درصد ماده خشك برگ (محتواي آب نسبي برگ) نشان داد بيوچار و زئوليت مي تواند بر حفظ رطوبت برگ (كاهش درصد ماده خشك برگ) تأثير مثبتي بگذارد. تحت شرايط تنش كم آبي، بيشترين ميزان رطوبت نسبي برگ در سطوح بالاي بيوچار بدست آمد، به طوري كه تيمار 8 گرم بيوچار بر كيلوگرم خاك بيشترين ميزان رطوبت ( 9 / 83 درصد) را نشان داد.