شماره ركورد كنفرانس :
5390
عنوان مقاله :
بكار گيري روسازي نفوذپذير روشي بهينه و سازگار با محيط زيست در مديريت سيلاب شهري
پديدآورندگان :
كرمي مژگان mozhgankarami1368@gmail.com فارغ التحصيل كارشناسي ارشد عمران آب ، دانشگاه صنعتي اميركبير , محمدي مهران عضو هيئت‌علمي گروه مهندسي عمران، دانشكده فني و مهندسي، دانشگاه بجنورد
كليدواژه :
روسازي نفوذ پذير , مديريت سيلاب شهري , محيط زيست , بتن متخلخل
عنوان كنفرانس :
يازدهمين همايش ملي سطوح آبگير باران
چكيده فارسي :
توسعه شهرنشيني و درنتيجه كاهش سطوح نفوذ ناپذير، سبب افزايش ريسك سيلاب و آلودگي بيشتر آب‌هاي پذيرنده مي‌شود. اين مقاله مديريت خطرپذيري سيلاب شهري را با هدف كاهش آبگرفتگي وتخليه آلاينده‌ها در آب‌هاي پذيرنده با بكارگيري روشي نوين ارائه مي‌نمايد. روزنه هاي عمودي در روسازي نفوذپذير به آب اجازه نفوذ مي دهند. آجر،بتن، آسفالت، پلاستيك، سنگ و شن و ماسه به عنوان مواد روسازي مورد استفاده قرار مي‌گيرند.سيستم روسازي نفوذپذير ممكن است از بتن يا آسفالت متخلخل و يا سنگفرش، آجر و ديگر مصالح روسازي با فواصل مساوي تشكيل‌شده باشد. همچنين، اين سيستم ها مي توانند شامل پوشش گياهي در فضاي خالي بين واحدهاي سنگفرش باشند تا ظرفيت تصفيه ونفوذ به يكديگر الحاق شوند. محدود كردن روسازي نفوذپذير به مناطقي با حجم رواناب نسبتاً كم و وسايل نقليه عبوري نسبتاً سبك‌تر، نرخ موفقيت را افزايش مي دهد. مطالعات و مدل سازي ها نشان مي دهد روسازي نفوذپذير ريسك كيفي سيلاب را تا 26 درصد كاهش مي‌دهد. بتن متخلخل با فضاي خالي به اندازه 15-25 درصد نيز يكي از رايج ترين اين نوع روسازي است.
