بررسي واكنش شبكه جمع آوري فاضلاب به ورود رواناب هاي سطحي (مطالعه موردي منطقه نيروگاه شهر بجنورد)

در طراحي شبكه فاضلاب مجزا فرض مي گردد كه فاضلاب ناشي از رواناب سطحي وارد شبكه فاضلاب نگردد. با اين وجود معمولا 40 الي 50 درصد دبي فاضلاب خانگي محاسبه شده را به منظور ايجاد حاشيه اطمينان در برابر ورود رواناب و آب هاي نفوذي، در نظر مي گيرند. اين در حالي است كه ميزان رواناب كاملا مستقل از فاضلاب خانگي است. در اين پژوهش با استفاده از تخمين رواناب حاصل از بارش با دوره هاي بازگشت مختلف در منطقه نيروگاه شهر بجنورد، تاب آوري شبكه جمع آوري فاضلاب اجرا شده در برابر ورود رواناب، بررسي گرديد. براي شبيه سازي بارش با استفاده از منحني هاي IDF و با استفاده از نرم افزار Autodesk Storm and Sanitary Analysis ميزان رواناب توليدي در محدوده مساحت تحت پوشش هر منهول برآورد گرديد. سپس با مدلسازي شبكه جمع آوري فاضلاب اثرات ورود 10,15,20,25و30 درصد از رواناب به درون شبكه شبيه سازي گرديد. براي اعمال دبي پايه فاضلاب خانگي اطلاعات مصرف آب 3391 خانوار در 2 دوره زمستان و تابستان براساس قبض مصرفي آب جمع آوري و متوسط دبي آب مصرفي محاسبه و به عنوان فاضلاب منازل در شبيه سازي استفاده گرديد. معيار تاب آوري در اين پژوهش ايجاد گرفتگي در كمتر از 15% از تاسيسات شبكه تعريف گرديد. براساس اين تعريف در بارندگي هاي با دوره بازگشت 2ساله شبكه فعلي تا ورود 25درصد رواناب حاصل از بارش تاب آوري دارد. همچنين در بارش هاي با دوره‌هاي بازگشت به ترتيب 5 و 10 ساله، ورود 15 و 10 درصد از رواناب، در محدوده تاب آوري قرار دارد. همچنين خيابان هاي امام خميني 39،37،31 و40 به عنوان ضعيف ترين محدوده در برابر نفوذ رواناب مشخص گرديدند.