بررسي اقدامات كشاورزان در سازگاري با تغيير اقليم و شرايط كم‌آبي (مطالعه موردي: استان خراسان شمالي)

فعاليت­ هاي كشاورزي يكي از آسيب­ پذيرترين بخش ­هاي اقتصادي در برابر اثرات تغييرات اقليم در دهه­ هاي آينده مي­ باشد و درك چگونگي تأثير آن بر توليد محصولات كشاورزي، امنيت غذايي و راهبردهاي سازگاري كشاورزان يك چالش مهم محسوب مي­شود. هدف تحقيق حاضر مرور منابع علمي و مطالعاتي است كه به بررسي اثرات تغيير اقليم بر بخش كشاورزي و راهبردهاي انتخابي كشاورزان براي سازگاري و مقابله يا كاهش اثرات منفي آن پرداخته ­اند. همچنين پژوهش ­ها يا مطالعاتي كه وضعيت تغيير اقليم در استان خراسان شمالي را بررسي كرده­اند، به طور ويژه مورد توجه قرار گرفته ­اند. بررسي ­ها نشان مي­دهد كه تغيير اقليم موجب كاهش ميزان فعاليت ­ها در بخش كشاورزي، كاهش توليدات و افزايش قيمت محصولات كشاورزي مي­شود. كشاورزان عمدتاً براي كاهش اثرات منفي تغيير اقليم اقدام به اتخاذ تكنولوژي­ هاي نوين آبياري، روش­ هاي كم­ آبياري در مزرعه، كشت محصولات كم آب­بر و ... مي­كنند. با توجه به اينكه اقليم استان خراسان شمالي نيز به نحوي تغيير يافته كه در آن اخيراً خشكسالي ­ها با تواتر و شدت بيشتري به وقوع پيوسته است كه اين خود مي­تواند از جمله دلايل بحران منابع آب دشت­ ها تلقي شود. بنابراين در چنين شرايطي برنامه ­ريزي فعاليت ­هاي كشاورزي، نحوه و نوع اقدامات سازگار با تغيير اقليم و كاهش خسارات مربوطه، مديريت مصرف ذخاير آب و سياست ­گذاري در بخش كشاورزي از اهميت خاصي برخوردار است.