بررسي ميزان مصونيت و مسئوليت داوران در شيوه هاي نوين داوري با استفاده از هوش مصنوعي

بروز اختلاف در قراردادهاي تجاري امري طبيعي است. با گسترش امكان تجارت بين المللي با بهبود تكنولوژي و زير ساختهاي ارتباطي و به دليل تفاوت هاي فرهنگي بين ملل مختلف اختلافات زيادي در مورد داد و ستد هاي تجاري شكل گرفت كه اين مسئله نياز به وجود اصول و دستور العمل هاي داوري را بيش از پيش مشخص كرد. استفاده از هوش مصنوعي در داوري مزاياي زيادي دارد. استفاده از ماشين آلات مي تواند بررسي قرارداد را سرعت بخشد و مناسب ترين توافقنامه داوري را ايجاد كند. كمك به تعيين داوران؛ كمك به بررسي دقيق آراي داوري؛ رونويسي؛ كمك به غربال كردن هزاران صفحه از اسناد براي برجسته كردن موارد مربوط به دادرسي. هوش مصنوعي به حل و فصل سريعتر اختلافات كمك كرده و به طرفين اجازه حل و فصل مي دهد. لازم است برنامه ريزي ها به گونه اي انجام شود كه از سيستم هاي داوري هوش مصنوعي، خواسته مي‌شود تا با روشي بي طرفانه و مستقل، در تلاششان به منظور رسيدن به راه حلي منطقي براي حل و فصل اختلاف عمل كنند. داوران بايد داوري را مطابق با اصول بي‌طرفي، انصاف و عدالت و با توجه به حقوق و تعهدات طرفين، مفاهيم تجاري مربوطه و شرايط و اوضاع و احوال هر اختلاف از جمله هر گونه رويه تجاري قبلي بين طرفين به انجام برسانند.