كليدواژه :
فضاي سبز , اقليم گرم و خشك , شوري , نياز آبي
چكيده فارسي :
فضاي سبز شهري داراي كاركردهاي متعدد از جمله بهبود وضعيت سلامت انسان، زيباسازي محيط زيست، كاهش اثرات مخرب تغييرات اقليمي، جلوگيري از فرسايش خاك ها و كاهش ميزان آلاينده هاي خطرناك به ويژه در شهرهاي صنعتي و كويري مي باشد. كاشت گياهان در اقليم هاي كويري، در درجه اول وابسته به ميزان در دسترس بودن آب بوده و در اغلب شهرهاي بزرگ اين مناطق، كمبود آب، عامل اصلي محدودكننده توسعه فضاي سبز مي باشد. مساله شوري خاك نيز معضل ديگري در كشت و نگهداري گياهان در مناطق گرم و خشك است. گياهان بومي به دليل سازگاري بالا با شرايط اقليمي منطقه و در نتيجه هزينه هاي پايين حفظ و نگهداري، گزينه اي مطلوب در ايجاد يك فضاي سبز پايدار هستند. از سوي ديگر، استفاده صرف از گياهان بومي در فضاي سبز مناطق خشك و نيمه خشك، تا حد زيادي منظر شهري را به يك محيط شبه بياباني تبديل نموده كه ترجيحات زيباشناسي بسيار كمي براي شهروندان دارد. همچنين در اين نوع اقليم، بسياري از گونه هاي بومي به دليل حفظ بقا و ادامه نسل، طول دوره رشد و گلدهي كوتاهي داشته و ممكن است در مواقعي از سال، از محيط حذف شوند كه در اين راستا، كشت فضاي سبز مخلوط كه تركيبي از گونه هاي بومي مقاوم به خشكي همراه با ساير گونه هاي داراي ترجيح بصري مناسب است، توصيه مي شود. در اين مقاله، به مرور نتايج برخي از پژوهش هاي مهم در زمينه معرفي و كاربرد گياهان مقاوم به شرايط اقليمي مناطق خشك و نيمه خشك، با تاكيد بر ميزان نياز آبي و ميزان تحمل به شوري در آن ها پرداخته شده است.
چكيده لاتين :
The Urban green area has a lot of operating over it, including improvement of human health, beautifying the environment, reducing the harmful effects of climate change, preventing soil erosion and reducing the amount of dangerous pollutants, especially in industrial and desert cities. Planting plants in desert climates depends on the availability of water, and in most of the big cities of these regions, lack of water is the main factor limiting the development of green areas. Soil salinity is another problem in the cultivation and maintenance of plants in hot and dry areas. Native plants are a good option in creating sustainable urban green areas due to their high adaptability to the climatic conditions of the region and as a result low maintenance costs. On the other hand, the mere use of native plants in urban green spaces of arid and semi-arid areas, largely transform the urban landscape into a quasi-desert environment that have very few aesthetic preferences for citizens. Also, in this type of climate, many native species have a short growth and flowering period due to survival and continuation of the generation, and may be removed from the environment at times of the year. Therefore, it is recommended to have a mixed green area that is a combination of drought-resistant native species with other visually preferred species. In this article, the results of some important researches related to the introduction and use of plants resistant to the climatic conditions of arid and semi-arid regions have been reviewed, with an emphasis on the amount of water required and the degree of tolerance to salinity in them.
