بررسي پتانسيل ترسيب كربن گونه هاي درختي در فضاي سبز شهري

Investigating the carbon sequestration potential of broadleaf and coniferous tree species in urban green spaces

توانايي استفاده از درختان، به عنوان يك راهكار مناسب مديريتي جهت تقليل غلظت فزاينده كربن اتمسفري و ترسيب كربن به شمار مي رود. اين تحقيق با هدف بررسي ميزان ترسيب كربن تعدادي از درختان سوزني برگ و پهن برگ اجرا گرديد. در عمق هاي مختلف خاك پروفيل حفر شد و نمونه هاي مركبي به فواصل عمقي 20 سانتيمتري تهيه شد. آزمايش به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا شد. فاكتورهاي مورد بررسي شامل نوع پوشش گياهي در شش سطح و عمق خاك در ده سطح بود. تعداد تيمارهاي آزمايش شامل 60 عدد و با لحاظ نمودن سه تكرار در مجموع 180 نمونه دست خورده و 180 نمونه دست نخورده بود كه جامعه آماري تحقيق حاضر را تشكيل دادند.محاسبه بيلان كربن آلي خاك تحت پوشش درختان مختلف نشان داد كه درختان پهن برگ در مقايسه با سوزني برگان داراي بيشترين مقدار ترسيب كربن اتمسفري هستند. از سوي ديگر محاسبات بيومتري حجم زيست توده هوايي و ريشه درختان نشان دهنده بزرگي كربن اندوخته شده در زيست توده درختان پهن برگ است. از طرفي درصد توزيع كربن آلي نشان داد كه درختان سوزني برگ سهم بيشتري از كربن آلي توليد شده را در خاك نگهداري مي كنند. بنابر اين هرچند براي ترسيب كربن در زيست توده گياهي، پهن برگان نسبت به سوزني برگان از پتانسيل بيشتري برخوردار هستند، اما اين مساله درخصوص بخش كربن آلي خاك صادق نيست و عليرغم بزرگي كربن آلي خاك تحت پوشش درختان پهن برگ، سوزني-برگان درخصوص ترسيب كربن در خاك پتانسيل بيشتري دارند.

Carbon sequestration in the soil can have a significant effect in reducing the concentration of greenhouse gases, especially carbon dioxide. In this context, the ability to use trees is considered as a suitable management solution to reduce the increasing concentration of atmospheric carbon. This research was carried out with the aim of investigating the amount of carbon sequestration of a number of coniferous and broadleaf trees. Profiles were dug at different depths of the soil and composite samples were prepared at 20 cm depth intervals. The experiment was conducted as a factorial design in the form of randomized complete blocks with three replications. The investigated factors included the type of plant cover in six levels and soil depth in ten levels. The number of experimental treatments included 60, and considering three repetitions, there were a total of 180 damaged samples and 180 intact samples, which formed the statistical population of the current research. The calculation of soil organic carbon balance under the cover of different trees showed that broad-leaved trees have the highest amount of atmospheric carbon deposition compared to conifers. On the other hand, biometric calculations of the volume of aerial biomass and tree roots indicate the amount of carbon stored in the biomass of broad-leaf trees. On the other hand, the percentage of organic carbon distribution showed that conifers keep a larger share of produced organic carbon in the soil. Therefore, although broadleaf trees have more potential than coniferous trees for carbon sequestration in plant biomass, this issue is not true for soil organic carbon, and despite the large amount of soil organic carbon under the cover of broadleaf trees, coniferous trees are inferior in terms of deposition. Carbon in the soil has more potential.