شماره ركورد كنفرانس :
5392
عنوان مقاله :
منظرپردازي كم آب بَر (Xeriscaping)؛ راهكاري بهينه براي افزايش تاب آوري فضاي سبز
عنوان به زبان ديگر :
Xeriscaping an optimal solution to increase the resiliency of green spaces
پديدآورندگان :
نقيبي جواد سازمان سيما، منظر و فضاي سبز شهري شهرداري شيراز , بادرام مريم سازمان سيما، منظر و فضاي سبز شهري شهرداري شيراز
تعداد صفحه :
10
كليدواژه :
منظرپردازي كم آب بر , تاب آوري , سازگاري با كم آبي , فضاي سبز شهري
سال انتشار :
1402
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي راهبرد هاي توسعه فضاي سبز در شهر هاي حاشيه كوير
زبان مدرك :
فارسي
چكيده فارسي :
بخش عمده سرزمين ايران در منطقه خشك و نيمه خشك واقع شده است و از ديرباز نياكان ما روش هاي مختلفي را جهت سازگاري با كم آبي در پيش گرفتند كه با مدرنيزه شدن موارد مرتبط اين روش هاي بومي و در حقيقت دانش باستاني مديريت آب رفته رفته به فراموشي سپرده شد و دشت هاي ايران محل تاخت و تاز ادوات مدرن كشاورزي، استحصال و توزيع و مصرف آب قرار گرفت و گويا فراموش شد كه اين سرزمين ذاتاً در محلي واقع شده كه مديريت ويژه آب را مي طلبد. خشك منظري يا منظرپردازي كم آب بر از جمله روش هايي است كه در دهه هاي اخير در ادبيات فضاي سبز شهري وارد شده است و در حقيقت تلفيقي است از ساز وكارهايي كه منجر به استفاده بهينه از منابع آب مي گردد. مطالعه حاضر در محدوده آبخيز شهري شيراز به مساحت 41133 هكتار انجام شده و هدف اصلي آن امكان-سنجي اجراي روش منظرپردازي كم آب بر در فضاي سبز شهري شيراز و اثر اجراي بهينه آن بر صرفه جويي در منابع آب مصرفي بوده است. نتايج نشان داد منظرپردازي كم آب بر در فضاي سبز شيراز قابل اجرا مي باشد و در صورت اجرا در يك بازه چهار ساله مي توان به صرفه جويي 4/3 مليون متر مكعبي در مصرف آب دست يافت.
چكيده لاتين :
Most of the land of Iran is located in the arid and semi-arid region, and since long ago, our ancestors adopted various methods to adapt to water scarcity, which with the modernization of these native methods and, in fact, the ancient knowledge of water management. It was gradually forgotten and the plains of Iran became the place of modern agricultural tools, extraction, distribution and consumption of water. Xeriscaping or low-water landscaping is one of the methods that have been introduced in the literature of urban green space in recent decades, and in fact, it is a combination of mechanisms that lead to the optimal use of water resources. The present study was carried out in the urban watershed of Shiraz with an area of 41133 hectares, and its main purpose was the feasibility of implementing xeriscaping method in the urban green spaces of Shiraz and the effect of its optimal implementation on saving water resources. The results showed that xeriscaping can be implemented in the green spaces of Shiraz, and if implemented in a four-year period, 3.4 million cubic meters of water can be saved.
كشور :
ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت