چند زبانگي و انواع آن در آثار ولاديمير ناباكوف

ولاديمير ناباكوف، نويسندۀ آمريكايي روس تبار، همواره با التقاط سه زبان روسي، انگليسي و فرانسه آثاري با ويژگي‌هاي منحصر به فرد مي‌آفريند. در اين آثار، يا چند زبان به صورتي آشكار در كنار يكديگر قرار مي‌گيرند و يا به صورت ضمني، به اين ترتيب كه حتي اگر اثر، ظاهري يك زبانه داشته باشد، با بررسي ساختار كلمات و جملات، مي‌توان نشان‌هايي از زبانهاي ديگر نويسنده را يافت. بر اين اساس، بررسي چند زبانگي در آثار ناباكوف نشان از التقاط سه زبان به سه نوع مختلف دارد: چند زبانگي با ترجمه، ترجمه بدون چند زبانگي و چند زبانگي بدون ترجمه. در نوع اول، چند زبانگي و ترجمه در كنار يكديگر قرار مي‌گيرند و ترجمه جزئي از نوشتار ادبي نويسنده مي‌شود. در نوع دوم، ترجمه از ديگر زبان نويسنده به صورتي نامحسوس بر ساختارهاي زباني نويسنده اثر مي‌گذارد. زبان نوشتار در ظاهر سره است و ظاهري چند زبانه ندارد، ولي اساساً بر ترجمه بنا مي‌شود. در نوع سوم، نويسنده زبانهاي مختلف را كنار يكديگر قرار مي‌دهد بدون آنكه ترجمه‌اي از هيچ‌يك ارائه دهد. استفاده از هر يك از اين راهبردها به كرات در آثار ناباكوف ديده مي‌شوند و نشان از ديدگاه‌هاي مختلف نويسنده به جهان پيرامون وي دارند.