مدل توسعه ورزش روستايي و بازي هاي بومي و محلي (مطالعه كيفي)

هدف اين پژوهش، مدل توسعه ورزش روستايي و بازي هاي بومي و محلي بود. پژوهش حاضر از منظر هدف كاربردي، از نظر روش گردآوري داده‌ها، توصيفي و روش پژوهش از نوع مطالعات كيفي است. از طريق مطالعات كتابخانه اي و مصاحبه هاي عمقي با خبرگان (20 تن)، پيشران‌ها و شاخص‌هاي توسعه ورزش روستايي و بومي محلي شناسايي شد براي راستي آزمايي و صحت كدهايي احصاء شده كدها و متن مصاحبه ها به پنج نفر از مشاركت كنندگان برگشت داده شد و كدها را تأييد كردند. همچنين كدگذاري ها توسط دو كدگذار ديگر نيز بازبيني و تأييد شد و سپس در پنل تخصصي دلفي بررسي و نهايي شد. يافته ها نشان داد كه تعداد 39 شاخص در قالب پيشران‌هاي منابع مالي، عوامل اجرايي، عوامل محيطي، عوامل نگرشي و حمايتي، امكانات و تجهيزات، منابع انساني، عوامل مديريتي، اقدامات آموزشي، عوامل رشد آفرين انگيزشي و عوامل اجتماعي-فرهتگي بر ورزش روستايي و بازي‌هاي بومي محلي مؤثر است. مي‌توان گفت كه توجه به ورزش روستا در خط مشي‌ها و سياستگذاري‌هاي كلان دولت، توجه صدا و سيما و ديگر رسانه‌ها، جذب و به كارگيري نيروهاي توانمند و توسعه بهره‌وري مديريتي جهت برنامه ريزي و اجراي موفق راهبردها، توسعه بهره‌وري منابع انساني فني و تخصصي در ورزش روستايي و بازي‌هاي بومي محلي به همراه افزايش فضاهاي استاندارد ورزشي و تأمين منابع مالي، آينده مطلوبي را براي ورزش‌هاي روستايي و بازي‌هاي بومي محلي رقم خواهد زد.