چالش‌هاي رهبري و حكمراني ديجيتال شركت‌هاي بزرگ و ارائه‌ي مدلي كاربردي

ظهور انقلاب ديجيتالي در اواخر دهه نود ميلادي موجب گرديد سازمان‌هايي كه قبل از عصر ديجيتال شكل گرفته‌بودند، براي جا نماندن در عرصه‌ي رقابت و ادامه‌ي حيات خود به دنبال ديجيتالي كردن كسب وكار خود باشند. بر همين اساس مفهومي تحت عنوان تحول ديجيتال شكل گرفت و اين دسته از شركت‌ها برنامه‌هايي براي متحول كردن ديجيتالي خود تدوين كرده و به دنبال اجرا و پياده‌سازي آن هستند. مطالعات و بررسي‌هاي صورت گرفته نشان مي‌دهد كه حدود 70 درصد از پروژه‌هاي تحول ديجيتال به شكست منجر شده‌است. دو دليل اصلي شكست پروژه‌هاي تحول عدم حمايت مديريت ارشد و رهبري سازمان و همچنين مقاومت كاركنان در مقابل تغيير مي‌باشد. با توجه به آنچه گفته شد، اين سوال مطرح مي‌شود كه چگونه مي‌توان نرخ شكست پروژه‌هاي تحول ديجيتال را كاهش داد؟ در اين پژوهش با هدف پاسخگويي به سوال فوق، به بررسي چالش‌هاي اصلي اجراي تحول ديجيتال بر اساس مطالعات موردي بين‌المللي پرداخته شده‌است. يافته هاي ما در اين پژوهش نشان‌مي‌دهد، اصلي‌ترين عامل موثر در موفقيت پروژه هاي تحول وجود يك نظام رهبري و حكمراني مناسب در فرايند اجرا مي‌باشد. بدين منظور با بهره‌گيري از تجارب عملي، يك مدل حكمراني و رهبري كاربردي براي شركت‌هاي بزرگ ارائه شده است.

The emergence of the digital revolution in the late nineties caused the organizations that were formed before the digital era to look for digitalization of their business to stay ahead of the competition and continue their lives. Based on this, a concept called digital transformation was formed, and these companies have formulated plans for their digital transformation and are seeking to implement it. Studies and reviews show that about 70% of digital transformation projects have led to failure. The two main reasons for the failure of transformation projects are the lack of support from senior management and the organization s leadership, as well as the resistance of employees to change.