تاثير درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر استرس، اضطراب اجتماعي و افكار خودكشي در دانشجويان

پژوهش حاضر با هدف تعيين تاثير درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر استرس، اضطراب اجتماعي و افكار خودكشي دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز انجام شد. روش پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي در قالب پيش آزمون و پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري متشكل از كليۀ دانشجويان زن و مرد دانشگاه آزاد اسلامي واحد تبريز در سال تحصيلي 1401-1402 بود. تعداد نمونه هاي پژوهش 30 نفر بودند كه به روش نمونه-گيري غيرتصادفي هدفمند انتخاب شدند و به شيوه تصادفي ساده در دو گروه آزمايش (15 نفر) و كنترل (15 نفر) قرار داده شدند، و به پرسش نامه هاي استرس كادزلا (1994)، اضطراب اجتماعي كانور (2000) و افكار خودكشي بك (2000) پاسخ دادند. همچنين گروه آزمايش به مدت 7 جلسه هفتگي و زمان 90 دقيقه اي تحت آموزش قرار گرفت، و گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكرد. داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس تك متغيره و چند متغيره تجزيه و تحليل شدند. در نتيجه بر اساس يافته ها استفاده از درمان مبتني بر پذيرش و تعهد به عنوان يك مداخله روان شناختي موثر بر استرس، اضطراب اجتماعي و افكار خودكشي دانشجويان موثر است.