مرور نظام مند مداخلات مؤثر در خودكشي

خودكشي يك نگراني عمده بهداشت جهاني است و سالانه بيش از 800000 مرگ و مير ناشي از خودكشي در سراسر جهان اتفاق مي‌افتد؛ يعني در هر 40 ثانيه 1 خودكشي رخ مي‌دهد. لذا پيشگيري از خودكشي يكي از اولويت هاي سازمان بهداشت جهاني است. هدف بررسي حاضر، مرور نظام مند پژوهش‌هاي انجام شده در مورد مداخله هاي مؤثر در خودكشي بود. پژوهش‌هاي انجام شده در زمينه مداخله هاي مؤثر در خودكشي از پايگاهاي معتبر PubMed, Medline, PsycINFO, SCOPUS, Science direct, Web of Science (ISI) جستجو شده و مورد بررسي قرار گرفتند. براي جستجوي مقاله ها از كليد واژه هاي suicide، interventions و Prevention استفاده شد. مقاله هاي منتشر شده از بازه زماني 2005 تا 2024، بررسي و 23 مقاله انتخاب شدند. در نهايت پس از بررسي متن مقاله ها، 13 مقاله فراتحليل و مروري وارد بررسي نهايي شدند. مداخله هاي متعددي به منظور پيشگيري از خودكشي در جمعيت‌هاي مختلف وجود دارد. محدوديت دسترسي به وسايل كشنده، حفظ تماس با بيماران اقدام كننده به خودكشي پس از بستري شدن در بيمارستان، برنامه‌هاي آموزشي با ارائه سخنراني‌ها، سخنراني‌هاي بهداشت روان، بحث‌ها، برنامه هاي روان درماني، مداخله هاي مختصر روان شناختي، مداخله هاي آموزشي مبتني بر مدرسه، درمان مشترك افسردگي توسط تيم هاي چند رشته اي، ادغام متخصصان بهداشت رفتاري آموزش ديده در ارزيابي خطر خودكشي، و مداخله هاي سلامت الكترونيك از جمله مداخله هاي مؤثر در پيشگيري از خودكشي هستند. مداخله هاي پيشگيري از خودكشي، در پيشگيري از خودكشي كامل و اقدام به خودكشي مؤثر است و بايد به طور گسترده اجرا شود. لازم است اقدام هاي مهمي با تمركز بر ارائه برنامه‌هاي آموزشي بهداشت روان، افزايش آگاهي درباره خودكشي، و مداخله هاي مبتني بر كاهش افكار و رفتارهاي خودكشي بويژه در محيط‌هاي آموزشي انجام شود.