تاثير تراپلي بر مهارت هاي زباني و رفتارهاي خود آسيب رسان كودكان داراي اختلال نقص توجه/بيش-فعالي: گزارش موردي درباره پنج دانش آموز دختر 10 الي 12 سال

خودكشي و آسيب به خود دهمين علت مرگ و مير در دنيا به شمار مي رود و در اين ميان مبتلايان به اختلال نقص توجه/بيش فعالي، به علت تجربه هاي شكست و ناكامي در عملكرد روزمره، اضطراب و افسردگي بيشتري را در مقايسه با گروه بدون اختلال تجربه مي كنند. و به دليل نقص در خود تنظيمي، بيشتر در معرض خطر رفتارهاي خود آسيب رسان قرار دارند. در اين پژوهش، اثر 12 هفته اي درمان تراپلي بر بهبود علايم پرخاشگري و قانون شكني و رفتارهاي خود آسيب رسان، در 5 دانش آموز دختر 10 الي 12 سال مبتلا به اختلال نقص توجه/بيش فعالي مورد بررسي قرار گرفت. طرح مطالعه در قالب شبه آزمايشي با انجام پيش آزمون و پس آزمون CBCLنسخه والدين، چك ليست MIM، كاركردهاي اجرايي مغز (WFI) و آزمايش خون (قند خون، چربي خون، كورتيزول، هورمون هاي جنسي، ويتامين D3،BDNF) صورت گرفت. در نتايج حاصل از آزمايش خون مشاهده گرديد كه هر 5 نفر از نظر قند خون در محدوده قبل از ديابت قرار دارند و چربي خون هر 5 مورد نسبت به ساير حجم نمونه ها پايين تر بوده و بر خلاف گزارش مقاله هاي لاتين، كورتيزول نمونه در محدوده نرمال و نزديك سطح حداقل بوده؛ BDNF و B12، در محدوده حداقل و D3 زير حد نرمال قرار داشت. نتايج بررسي دلبستگي (MIM) در نام بردگان، حاكي از نقص در بخش هاي ساختار، تعامل مشاركت و نوازش بود. نمره هاي همگي در شاخص هاي تفكر، اضطراب، افسردگي، دردهاي جسماني و قانون شكني بالاتر از ميانگين بوده و بعد از 12 هفته تراپلي (هر هفته 2 جلسه) و با افزايش باند عاطفي والدين فرزندان، تغيير نمره هاي آزمودني ها در مهارت هاي زباني (تقليد جمله ها، درك دستوري، تكميل دستوري) صورت گرفت و بهبود نمره هاي آزمون بريف كاركردهاي اجرايي (در برنامه ريزي و سازمان دهي و آغازگري)؛ بهبود نمره ها در اختلال تفكر، شكايت هاي جسماني، پرخاشگري، قانون شكني و بهبود عملكرد مشاهده گرديد.