پيش بيني افكار خودكشي براساس سيستم هاي فعال سازي و بازداري رفتاري و تروماي كودكي در نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف پيش بيني افكار خودكشي براساس سيستم هاي فعال سازي و بازداري رفتاري و تروماي كودكي انجام شد. روش اين پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود. جامعه آماري، نمونه و روش نمونه گيري در پژوهش حاضر، شامل كليه نوجوانان اقدام كننده به خودكشي شهر خميني-شهر بودند كه با روش نمونه گيري تصادفي ساده 150 نفر بر اساس جدول مورگان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات مقياس افكار خودكشي آرون بك (1961)، پرسش نامه آسيب هاي دوره كودكي برنشتاين و همكاران (2003) و پرسش نامه سيستم هاي مغزي بازداري و فعال سازي رفتاري كارور و وايت (۱۹۹۴) بود. تجزيه و تحليل داده ها با ضريب همبستگي پيرسون با استفاده از نرم افزار spss نسخه 26 انجام شد. نتايج نشان داد كه بين سيستم هاي فعال سازي و بازداري رفتاري و تروماي كودكي، با افكار خودكشي رابطه ي معناداري وجود دارد.