تعيين الكتروشيميايي مقادير بسيار كم هيستامين در آب پنير، پنير و ماهي دودي با استفاده از الكترود مس مشبك اصلاح شده با نانوساختارها

مقدمه و هدف: تعيين و اندازه گيري هيستامين به روش الكتروشيميايي بدليل پتانسيل اكسيداسيون بالا و رسوب گذاري بر روي الكترود كار منجر به حساسيت ضعيف و اندازه گيري غير قابل تكرار آناليت مي شود. از سوي ديگر، مس مشبك به علت ساختار شبكه اي سه بعدي و انعطاف پذيري بالا و همچنين رفتار الكتروكاتاليستي مس در واكنش هاي الكتروشيميايي، بستري اميدواركننده براي مطالعات الكتروشيمي است. هدف از اين مطالعه، طراحي يك الكترود اصلاح شده مس مشبك با نانوذرات فسفات مس Cu3(PO4)2)) براي تعيين و اندازه گيري الكتروشيميايي هيستامين مي باشد. روش كار: در سيستم الكتروشيميايي طراحي شده در اين مطالعه از آرايش 3 الكترودي، شامل الكترود مرجع (الكترود نقره/كلريد نقره)، الكترود كمكي (صفحه استيل) و الكترود كار(مس مشبك) اصلاح شده با نانوذرات فسفات مس Cu3(PO4)2)) استفاده شده است. مشخصه يابي سطح الكترود اصلاح شده توسط FESEM انجام شد. در مرحله بعدي بهينه سازي پارامترهاي الكتروشيميايي انجام و منحني معيارگيري هيستامين در بافر فسفات با pH=5 به روش ولتامتري چرخه اي ترسيم گرديد. در نهايت هيستامين با تكنيك افزايش استاندارد در نمونه هاي ماهي دودي و پنير اندازه گيري شد. يافته ها: رفتار اكسيداسيون الكتروشيميايي هيستامين بر روي الكترود اصلاح شده توسط ولتامتري چرخه اي مورد بررسي قرار گرفت. در مقايسه با سيم مسي و مس مشبك اصلاح نشده، الكترود اصلاح شده اي كه در اين مطالعه تهيه شده است به طور قابل توجهي جريان پيك اكسيداسيون را افزايش داد. جريان پيك رابطه ي خطي با غلظت هيستامين در محدوده 0.25-7μmolL−1 نشان مي داد. حدتشخيص 0.08 μmolL−1 (S/N=3) بود و ميزان هيستامين در دو نمونه ماهي دودي 14.7 و 8.10 ميلي گرم بر كيلوگرم (بر حسب وزن خشك) تخمين زده شد، در حالي كه در نمونه هاي آب پنير و پنير، هيستامين تشخيص داده نشد. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه ميتوان از الكترود مس مشبك اصلاح شده با نانوذرات فسفات مس براي تعيين آثار هيستامين در نمونه هاي ماهي دودي و پنير استفاده نمود.