كاربردهاي نوين حسگرهاي زيستي در ارزيابي ايمني و كيفيت غذايي

كيفيت و ايمني غذايي از اهميت اساسي در تغذيه، سلامت و كيفيت زندگي برخوردار است. با اين حال، تغييرات شيميايي و ميكروبيولوژيكي كه در طول فرآوري و ذخيره سازي رخ مي دهند، كيفيت و ماندگاري مواد غذايي را تحت تأثير قرار مي دهند. حسگرهاي زيستي براي شناسايي سريع پاتوژن هاي غذايي، آلاينده هايي مانند مواد سرطان زا، سموم و آفت كش ها در حال توسعه هستند. علاوه بر پاسخ سريع، عوامل ديگري كه حسگرهاي زيستي را به ابزاري بالقوه تبديل مي‌كنند، دقت، انتخاب‌پذيري، عملكرد آسان و هزينه پايين آن‌ها هستند. حسگرهاي زيستي براساس عناصر بيوشيميايي مورد آزمون عمدتاً به انواع حسگرهاي آنزيمي، ميكروبي و حسگرهاي مبتني بر آنتي بادي تقسيم بندي مي گردند. در حال حاضر، استفاده از اكسيدازها به عنوان پذيرنده هاي زيستي براي نظارت بر گلوكز، گالاكتوز، لاكتات، پيروات و اتانول به خوبي مستند شده است. به طور مشابه، اكسيدوردوكتازها مانند d-β-گلوكورونيداز و d-β-گالاكتوزيداز براي تشخيص كلي فرم ها استفاده مي شوند، در حالي كه نيترات ردوكتاز و استيل كولين استراز به ترتيب براي تشخيص نيترات ها و آفت كش هاي ارگانوفسفره استفاده مي شوند. اين مطالعه به اصول حسگرهاي زيستي، اساس گيرنده‌هاي زيستي و مبدل‌ها براي كاربردهاي خاص و همچنين پيشرفت‌هاي اخير در توسعه ي بيوسنسورها براي شناسايي آلاينده هاي شيميايي موجود در مواد غذايي از جمله آفت كش ها، فلزات سمي موجود در محصولات تازه، بقاياي دارويي دامپزشكي مانند بقاياي آنتي-بيوتيك در محصولات حيواني و افزودني هاي غدايي در محصولات غذايي فرآوري شده به منظور اطمينان از ايمني و كيفيت غذايي مي‌پردازد.