بررسي واكنش ناسازگاري سفكسيم - لاكتوز، سفكسيم - منيزيم استئارات و سفكسيم - سوكروز در محيط جامد به كمك روش‌هاي فيزيكوشيميايي

مقدمه: از جمله مراحل مهم پيش‌فرمولاسيون يك دارو، بررسي سازگاري دارو با اكسپيانت‌هاي به‌كار رفته به همراه آن مي‌باشد چرا كه وجود ناسازگاري باعث تحت تاثير قرارگرفتن پايداري، اثربخشي، ايمني و كيفيت فرآورده نهايي مي‌شود. لذا براي توليد فرآورده دارويي موفق، انتخاب اكسپيانت‌هاي سازگار با دارو بسيار مهم است. هدف از اين تحقيق بررسي سازگاري داروي سفكسيم با لاكتوز، منيزيم استئارات و سوكروز به كمك روش‌هاي فيزيكوشيميايي DSC(Differential Scanning Calorimetry) و FTIR (Fourier-Transform Infrared Spectroscopy) مي‌باشد. مواد و روش‌ها: براي نمونه‌هاي پودري، دارو و هر كدام از اكسپيانت‌ها با نسبت وزني 1:1 مخلوط(mg300) و معادل 20% حجمي-وزني آب افزوده شده سپس ورتكس شد و در ظروف دربسته در دماهاي 40، 50 و 60 درجه سانتيگراد درون آون نگهداري شد تا در فواصل زماني يك هفته‌اي به‌مدت 4 هفته طيفFTIR نمونه‌ها گرفته شود.همچنين دارو و اكسپيانت خالص نيز در ويالهاي جداگانه در دماهاي مذكور نگهداري شد. هم‌چنين نمونه‌هاي سفكسيم-اكسپيانت به نسبت 1:1 مخلوط و ترموگرام DSC آن‌ها جهت بررسي ناسازگاري احتمالي بررسي گرديد. يافته‌ها: نتايج نشان داد بيشترين ناسازگاري سفكسيم با لاكتوز در دماي 50 درجه‌ي سانتيگراد و كمترين ناسازگاري سفكسيم با منيزيم استئارات در پايان هفته‌ي چهارم رخ داد. نتيجه‌گيري: به‌دليل مشاهده‌ي ناسازگاري در طيف‌هاي DSC و FTIR در دماهاي 40 و 50 درجه‌ي سانتيگراد توصيه مي‌شود از فرموله كردن سفكسيم با لاكتوز پرهيز گردد .