بررسي ژن هاي حدت سالمونلا سرووار اينفنتيس حاصله از منابع طيوري

مقدمه و هدف: سالمونلوز به صورت گسترده، به عنوان يك بيماري همه گير و داراي اهميت بهداشت عمومي شناخته مي شود. سالمونلا اينفنتيس توانايي ايجاد عفونت در انسان و حيوانات مختلف شامل طيور را دارد. اين باكتري يكي از مهمترين سرووارهاي جداسازي شده از مناطق مختلف جهان محسوب مي شود. با وجود اينكه تحقيقات مختلفي در مورد روند بيماري زايي سالمونلا اينفنتيس صورت گرفته است، اما درك علمي چنداني در اين زمينه وجود ندارد. هدف اين مطالعه بررسي ژن هاي حدت سالمونلا اينفنتيس جدا شده از منابع مختلف طيور در كشور ايران است. روش كار: در اين مطالعه 54 جدايه سالمونلا اينفنتيس كه از لاشه طيور، مدفوع طيور و كشتارگاه جداسازي شده بودند، مورد بررسي قرار گرفتند. تكنيك ملكولي PCR اختصاصي هر ژن، به منظور بررسي 6 ژن حدت مهم سالمونلا اينفنتيس (sopB, sopE, sitC, pefA, sipA, spvC) طراحي و مورد استفاده قرار گرفت. يافته ها: تعداد 51 جدايه (4/94%) داراي ژن حدت sopE، 49 جدايه (7/90%) داراي ژن حدت sitC، 26 جدايه (1/48%) واجد ژن حدت pefA، 5 جدايه (2/9%) واجد ژن حدت sopB و 15 جدايه (7/27%) واجد ژن حدت sipA بودند. همچنين ژن حدت spvC در هيچكدام از جدايه ها مشاهده نشد. نتيجه گيري: در مطالعه حاضر، ويژگي هاي مشابه و قابل توجهي در ژن هاي حدت جدايه هاي بدست آمده از مدفوع طيور و كشتارگاه طيور مشاهده شد كه به لحاظ بهداشت عمومي حائز اهميت و باعث نگراني است. اگرچه نياز است كه جدايه هاي سالمونلا اينفنتيس بيشتري از منابع مختلف طيور و انسان مورد بررسي و آناليز قرار بگيرند. يافته هاي اين بررسي مي تواند به محققان بهداشتي به منظور درك روند بيماري زايي و همه گير شناسي سالمونلا اينفنتيس در ايران كمك كننده باشد.