مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - بررسي مقايسه اي اثر داروي پنيسيلامين و سوكسيمر در بيماران دچار مسموميت حاد با سرب در سالهاي 1392 تا 1397

پديدآورندگان :

دوروشي غلامعلي gdorvashy@med.mui.ac.ir دانشگاه علوم پزشكي اصفهان , مولوي نگار ctrc@mui.ac.ir دانشگاه علوم پزشكي اصفهان , معمار رخساره meamar@pharm.mui.ac.ir دانشگاه علوم پزشكي اصفهان , حسنئ زاده اكبر rokhsarehmeamar@gmail.com دانشگاه علوم پزشكي اصفهان , ايزدي مود نسترن izadi@med.mui.ac.ir دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

چكيده فارسي :

مقدمه: در ساليان اخير مسموميت با سرب روبه افزايش مي باشد. با توجه به عدم دسترسي اسان به بعضي از داروهاي شلاتور اصلي در كشورهاي در حال توسعه، مطالعه اي در خصوص اثر مقايسه اي داروي سوكسيمر و دي پنيسيلامين در بيماران مسموم با سرب از سال 1392 تا 1397 انجام گرفت. روش اجرا: مطالعه از نوع مقطعي بوده كه در بخش مسمومين بيمارستان خورشيد انجام گرفت. بيماران بالغ با مسموميت حاد با سرب (همراه داشتن يك يا چند علامت مسموميت و يا سطح خوني سرب مساوي يا بيشتراز70 ميكروگرم در دسي ليتر) وارد مطالعه شدند. بيماران در سه گروه درماني پنيسيلامين، پنيسيلامين همراه با سوكسيمر، و سوكسيمر از نظر مشخصات دموگرافيك، علائم كلينيكي و آزمايشگاهي در بدو بستري و دو هفته بعد مقايسه شدند. يافته ها: 163 بيمار بررسي شدند. از نظر بهبودي علائم كلينيكي بين سه گروه درمان تفاوت قابل ملاحظه اي مشاهده نشد. ميانگين سطح خوني سرب هنگام بستري و پس از درمان دو هفته اي بين سه گروه اختلاف معنادار نداشت. اگر چه كه در هر گروه بعد از دوهفته كاهش معني داري داشت (P 0.05). ميانگين گلبول هاي سفيد تنها در گروه پنسيلامين دوهفته بعد از بستري به_x001F_طور معناداري كمتر شده بود (P 0.05). درگروه پنيسيلامين، ميانگين پلاكت، هماتوكريت و هموگلوبولين دو هفته بعد از بستري به طور معناداري كمتر بود اگر چه در محدوده نرمال قرار داشت.. نتيجه گيري: پنيسيلامين شلاتور قابل قبولي براي درمان مسموميت حاد با سرب بخصوص در جوامعي كه دسترسي به داروهايي مثل سوكسيمر ندارند مي باشد.