بررسي خطاهاي دارويي و عوامل مرتبط با آن در بيمارستان گلستان اهواز در سال 1399 و 1400

مقدمه و هدف: خطاهاي دارويي از شايع‌ترين خطاها درسيستم درماني به شمارمي‌روند و مي‌توانند بيماران را با خطرات جدي مواجه‌سازند. هدف از انجام اين مطالعه، تعيين فراواني و نوع خطاهاي دارويي در بيمارستان گلستان اهواز مي باشد. روش كار: اين مطالعه از نوع توصيفي تحليلي مي‌باشد. جامعه موردمطالعه شامل 2176 پرونده بيمار در بيمارستان گلستان اهواز درسال 1399 و 1400 بود. اطلاعات جمع آوري شده شامل اطلاعات دموگرافيك، تشخيص، بخش گزارش دهنده، سمت فرد خطاكننده و گزارش دهنده، تاريخ و محل وقوع خطا، توضيح نحوه بروز خطا، علت بروز خطا، نوع خطا، بررسي بروز آسيب و انجام مداخله بعد از بروز خطا بود. داده هاي مطالعه توسط نرم افزار SPSS تجزيه و تحليل شد. يافته ها: به طور كلي 2176 مورد خطاي پزشكي مشاهده شد. 285 مورد خطاي دارويي، 13.09 درصد ازكل خطاهاي پزشكي را به خود اختصاص‌‌داد. بررسي فراواني پيامدهاي اشتباهات تجويز‌دارويي نشان داد كه حساسيت‌هاي دارويي حدود75 درصد از پيامدهاي اشتباهات تجويز دارويي را به خود اختصاص داده است. 53.5 درصد موارد خطاهاي دارويي از جانب پرستاران رخ داده و سهم بهياران (2.21درصد) از همه كمتر بوده است. بررسي فراواني موارد اشتباهات تجويز دارويي نشان داد كه 32.5 درصد موارد، تحويل داروي اشتباه يا دوز اشتباه دارو به بيمار بوده‌است. دريافت نسخ اشتباه و ناقص 24.5 درصد موارد را به خود اختصاص‌داد. نتيجه گيري: باتوجه به نتايج مطالعه حاضر، حضور داروسازباليني به تعداد متناسب با تعداد تخت‌هاي بيمارستان، به منظور نظارت و كنترل تجويز منطقي و صحيح دارو و پيشگيري از بروز خطاهاي دارويي ضروري به نظر مي‌رسد.