استفاده از اندوليزين فاژPVP-SE1 جهت كنترل باسيلوس سرئوس

مقدمه و هدف: محيط اطراف هر مركز فرآوري مواد غذايي ممكن است به عنوان يك مخزن طبيعي براي مجموعه ي وسيعي از پاتوژن هاي غذايي با خطرات بالقوه ي سلامت عمل كند. در ميان اين عوامل بيماري زا، باسيلوس سرئوس به دليل ايجاد مسموميت هاي مكرر توسط دو توكسين اسهال آور و استفراغ آور و به عنوان يك ميكروارگانيسم عامل فساد در فرآورده هاي لبني از جمله شير خام، شير خشك و شير پاستوريزه بسيار حائز اهميت است. روش هاي حرارتي مرسوم در صنايع لبني نمي توانند از بين بردن اسپورهاي باسيلوس سرئوس را تضمين كنند. بنابراين، توسعه ي روش هاي موثر در كنار روش هاي حرارتي مرسوم براي كنترل اين باكتري و افزايش مدت زمان ماندگاري فرآورده هاي لبني امري ضروري است. در سال هاي اخير، استفاده از باكتريوفاژها و اندوليزين هاي آن ها براي پيشگيري و كنترل عوامل بيماري زا توجه زيادي را به خود جلب كرده است. هدف از اين مطالعه استفاده از اندوليزين فاژ سالمونلا (PVP-SE1) براي كنترل باسيلوس سرئوس است. مواد و روش كار: فعاليت ليتيك و طيف اثر ضد ميكروبي اندوليزين با روش كاهش كدورت ارزيابي شد. اندوليزين خالص شده با غلظت µg/mL 1000 به سوسپانسيون باكتريايي (CFU/mL 109) اضافه شده و پس از h 24 واكنش در دماي اتاق ميزان OD595 با فاصله ي زماني min 30 اندازه گيري شد. يافته ها: نتايج نشان داده كه بيشترين و كمترين فعاليت ليتيك به ترتيب مربوط به زمان h 18 و min 30 با 51.65% و 10.05% بوده است. نتيجه گيري: مي توان از باكتريوفاژها و اندوليزين هاي آن ها عنوان عوامل كنترل زيستي بر عليه باسيلوس سرئوس استفاده كرد.