توليد آنزيم هاي غذايي توسط ميكروارگانيسم ها (مقاله مروري)

مقدمه و هدف: استفاده از آنزيم هاي غذايي (FE) در صنعت مواد غذايي به طور مداوم در حال افزايش است. آنزيم ها پروتئين هايي هستند كه به عنوان كاتاليزورهاي زيستي عمل مي كنند. آنزيم ها به انرژي كمتري براي انجام واكنش نياز دارند بدون اينكه خودشان در واكنش مصرف شوند باعث افزايش سرعت واكنش ها مي گردند. بسياري از صنايع به كمك آنزيم ها محصولاتشان را توليد مي كنند مانند صنعت: پنير, الكل و نان. هدف از اين مطالعه، بررسي بيان ژن در ميزبان هاي ميكروبي و سيستم هاي بيان كارآمد و رويكردهاي تجربي مفيد براي توليد بيش از حد آنزيم است. روش كار: بررسي يك نماي كلي از روش‌هاي مختلف تخمير براي توليد FE و استفاده از GMM به منطور افزايش عملكرد توليد آنزيم. يافته ها: تخمير روشي براي توليد كردن آنزيم ها براي اهداف صنعتي مي باشد. اين FE عمدتاً از طريق تخمير ميكروبي به دست مي‌آيند كه براي آن از هر دو گونه وحشي (WT) و اصلاح‌شده ژنتيكي (GMM) استفاده مي‌شود. براي توليد آنزيم ها توسط ميكروارگانيسم ها مي توان از انواع مختلفي از فرآيندهاي تخمير مانند تخمير غوطه ور (SmF) و تخمير حالت جامد (SSF) استفاده كرد. عملكرد توليد FE را مي توان با بهينه سازي فرآيند تخمير و استفاده از سويه هاي ميكروارگانيسم اصلاح شده ژنتيكي (GMM) يا با توليد آنزيم هاي نوتركيب افزايش داد. نتيجه گيري: سيستم‌هاي بيان باكتري به دليل توانايي رشد و چگالي بالا بر روي بسترها و سازگاري ناقل‌هاي شبيه‌ساز و همچنين ژنتيكي كه به خوبي مشخص شده‌اند، كارايي بالايي در توليد آنزيم ها دارند. فناوري DNA نوتركيب استراتژي هايي را براي توليد آنزيم ها به دست آورده است. در ميان تعداد زيادي از ميكروارگانيسم هاي صنعتي، E. coli به عنوان رايج ترين ميزبان براي توليد آنزيم هاي نوتركيب شناخته شده است.