بررسي استفاده از رنگ سنتتيك در شيريني هاي موجود در قنادي هاي سطح استان آذربايجان غربي در سال 1401 با استفاده از روش TLC

مقدمه و هدف: افزودني هاي مواد غذايي، يك واژه كلي براي تركيباتي است كه به منظور دوام يا بهتر نمودن ظاهر غذا، تركيب، طعم و ارزش غذايي به مواد غذايي اضافه مي شود. رنـگ هـا تركيبـاتي هـستند كـه در صنايع غذايي با هدف خـوش منظرسـازي فـراورده هـاي توليـدي، زمينه لازم را براي عرصه رقابتي فـراورده هـاي خـوراكي در بـازار فراهم مي كنند و به طور مستقيم بر سلامت و ايمني غذا تاثير مي گذارند. به طور كلـي اين تركيبات (رنگ ها) با توجه به منبع تهيه بـه دو دسـته طبيعـي و مصنوعي تقسيم مي شوند. رنگ هاي مصنوعي مشابه طبيعي نداشته و در حقيقت تركيباتي هستند كه با استفاده از روش هـاي شـيميايي سنتز مي شوند و داراي دامنـه كـاربرد نامحـدود مي باشند. با توجه به افزايش روز افزون استفاده از رنگ هاي سنتتيك در صنايع غذايي، از طرفي زيانبار بودن مصرف بيش از حد اين تركيبات، اقدام به بررسي استفاده از رنگ هاي سنتتيك در شيريني هاي توليدي استان آذربايجان غربي نموديم تا به توجه به نتايج به دست آمده از طريق اتخاذ راه كارهاي صحيح، گامي در جهت افزايش سلامت و ايمني غذايي در سطح جامعه برداشته باشيم. روش كار: تعداد 111 نمونه شيريني از مناطق مختلف استان به صورت تصادفي، نمونه برداري گرديد. نمونه ها بعد از استخراج رنگ با اسيد استيك و تخليص با روش كروماتوگرافي لايه نازك (Thin Layer Chromatography) آناليز گرديده و با توجه به RF (Retention Factor) مورد شناسايي قرار گرفتند. يافته ها: بر اساس نتايج به دست آمده صرفاً 39 درصد نمونه ها عاري از رنگ سنتتيك بوده و با استاندارد ملي ايران به شماره 3493 با عنوان شيريني هاي آردي مطابقت داشتند و از 61 درصد نمونه هاي نامنطبق با استاندارد مذكور، 59 درصد نمونه ها. حاوي رنگ هاي مصنوعي غير مجاز و 41 درصد نمونه ها حاوي رنگ هاي مصنوعي مجاز بودند. نتيجه گيري: به دليل هزينه پايين، پايداري، خلوص و شرايط محيطي، مصرف رنگ هاي خوراكي بدون توجه به عوارض آن ها و يا بدون توجه به كيفيت خوراكي آن ها رو به فزوني مي باشد. بنابراين افزايش آگاهي توليدكنندگان و مصرف كنندگان مي تواند راه حلي جهت كاهش مصرف اين گونه رنگ ها در مواد غذايي باشد.