گزارش مسموميت با ايبوپروفن (Ibuprofen) و درمان موفقيت آميز مسموميت در گربه

مقدمه و هدف: NSAID يا داروهاي ضدالتهاب غير استروئيدي مانند ايبوپروفن، ديكلوفناك و ملوكسيكام از داروهاي پزشكي مي باشد كه با مهار سيكلواكسيژناز تب بر، ضد درد و ضد التهابي پركاربرد مي باشد. دوزهاي بالاي اين دارو ها مي تواند براي حيوانات خانگي ميتواند خطرناك باشد و مسموميت دارويي ايجاد كند. هدف مطالعه حاضر بررسي بيماران مسموم با ايبوپروفن و درمان آن ها مي باشد. روش كار: در تحقيق حاضر، در ارديبهشت ماه 1402 پنج قلاده گربه نر و ماده از نژاد DSH، با سن 1 سال و وزن ميانگين 2 كيلوگرم به كلينيك دامپزشكي ارجاع داده شده بودند. در تاريخچه گربه هاي ارجاعي، خوردن حداقل نصف قرص 400 ميلي گرم از ايبوپروفن (معادل 100 ميلي گرم/كيلوگرم) جهت درمان تب ايجاد شده بعد واكسيناسيون بدون تجويز دامپزشك صورت گرفته بود. يافته‌ها: در زمان ارجاع حيوانات (4ساعت بعد از خورانده شدن دارو)، نسبتا هوشيار و دچار افزايش ترشح بزاق و استفراغ بودند، تدريجا كاهش هوشياري و كما نيز در كلينيك مشاهده گرديد. بر اساس تاريخچه و علائم باليني، تشخيص افتراقي بين علائم بعد از واكسيناسيون و مسموميت ناشي از خوردن ايبوپروفن در بيماران داده شد. سپس با درمان هاي حمايتي و علامتي مانند تجويز سرم رينگرلاكتات به همراه ويتامين هاي گروه ب، متوكلوپراميد و ميزوپروستول به عنوان آنالوگ پروستاگلندين و امولسيون ليپيد 10 درصد به ميزان 60 سي سي بهبودي حيوانات مورد نظر حاصل گرديد. نتيجه‌گيري: با توجه به اينكه حداكثر دوز قابل تحمل قرص ايبوپروفن در گربه ها 25 ميلي گرم/كيلوگرم مي باشد، خوردن حتي مقادير كم از داروي ضد التهاب غير استروئيدي ايبوپروفن منجر به بروز علائم باليني شديد در حيوانات مي گردد. توصيه هاي لازم به صاحبان حيوانات خانگي جهت پرهيز از تجويز خودسرانه داروهاي مختلف توسط دامپزشكان ضروري است. صرف نظر از ميزان دوز دارويي دريافت شده در زمان ارجاع به كلينيك مانيتورينگ و درمان هاي حمايتي بعد از مراجعه نيز در درمان مسموميت ها لازم مي باشد. كاربرد امولسيون هاي ليپيدي در درمان مسموميت هاي ناشي از دارو هاي محلول در چربي تاكيد مي شود.