بررسي ميزان حذفيات لاشه‌هاي طيور و علل آن در كشتارگاه‌هاي صنعتي شهرستان اروميه در سال 1401 و مقايسه آن با ارزيابي‌هاي سال‌هاي گذشته

مقدمه و هدف: توليد گوشت مرغ بدليل مصرف بالاي آن به عنوان يكي از منابع مهم تامين پروتئين، در كشور ايران از جايگاه ويژه اي برخوردار است. بيماري هاي اپيديولوژيك، زئونوز و تغييرات پاتولوژيك در لاشه هاي مرغي مسائلي را در زمينه‌ي بهداشت گوشت ايجاد كرده و باعث ايجاد ريسك در سلامت انسان مي شود. در اين زمينه داده‌هاي حاصل از بازرسي گوشت يك منبع بالقوه از اطلاعات بوده و نقش مهمي را در پيش‌گيري از بيماري‌هاي زئونوز ايفا مي‌كنند. روش كار: بازرسي پس از كشتار در 3 كشتارگاه شهرستان اروميه انجام شد. داده ها شامل تعداد كلي لاشه هاي كشتار شده، تعداد لاشه هاي ضبط شده و تعداد آن‌هايي كه به علت شرايط خاص ضبط شده اند ثبت و جمع آوري شد. جهت تحليل داده ها و محاسبه فراواني تغييرات پاتولوژيك و بيماري هاي ثبت شده از Pivot Table در برنامه اكسل استفاده شد. يافته‌ها: طي يك سال اخير ميزان مرغ گوشتي كشتار شده 20422231 قطعه بوده است كه از اين تعداد 45171 قطعه مرغ گوشتي با %0.22 از كل كشتار به علل مختلف حذف و ضبط گرديده است. آسيت (%26)، سپتي‌سمي (%24)، كلي باسيلوز (%21)، پريتونيت (%19)، بيماري‌هاي تنفسي (%9)، سل(%0.3) و ساير موارد (%0.7) از دلايل اصلي حذف لاشه در كشتارگاه بود كه همگي نسبت به ارزيابي‌هاي قبلي دچار يك روند كاهشي شده بودند. نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد كه از كل لاشه‌هاي ضبطي بيشترين موارد حذفي را لاشه‌هاي آسيت، سپتي‌سمي و كلي باسيلوز تشكيل مي‌دهند كه اغلب از عواقب بيماري‌هاي عفوني و زئونوز طيور هستند. بررسي حضور عوامل عفوني و غير عفوني كه باعث حذف لاشه‌ طيور در فرآيند بازرسي كشتارگاهي مي‌شود باعث افزايش دقت مسئولين فني بهداشتي كشتارگاه شده و انتقال بيماري هاي زئونوز را به ميزبان ثانويه از قبيل انسان به حداقل ممكن مي رساند. پيشگيري از درگيري هاي عفوني بدون استفاده از آنتي بيوتيك با كنترل شرايط محيطي و استفاده از فرآورده هاي گياهي ضمن افزايش و بهبود عمل‌كرد واحدهاي توليدي، از توليد فرآورده هاي غير بهداشتي جلوگيري كرده و به بهبود كيفيت گوشت مرغ و سلامت مصرف كننده كمك مي-نمايد.