شماره ركورد كنفرانس :
5407
عنوان مقاله :
نانوحامل هاي مبتني بر پلي ساكاريد: يك سيستم تحويل مناسب براي افزايش پايداري آنتوسيانين ها
پديدآورندگان :
بخشنده اميررضا 1234amirreza@gmail.com دانشگاه تبريز , بحريه گلناز g.bahriye@urmia.ac.ir دانشگاه اروميه , پزشكي اكرم a_pezeshky62@gmail.com دانشگاه تبريز , دركاك مهسا darkakmahsa@gmail.com دانشگاه ازاد اسلامي تبريز , امجدي ساجد sajedamjadi71@gmail.com دانشگله اروميه
كليدواژه :
آنتوسيانين ها , پايداري , درون پوشاني , فراهمي زيستي
عنوان كنفرانس :
اولين كنگره ملي ايمني غذا و دارو
چكيده فارسي :
آنتوسيانين ها بزرگترين و مهم ترين رنگدانه هاي محلول در آب در طبيعت هستند. اين رنگدانه ها از نظر شيميايي به عنوان فالونوئيدها طبقه بندي مي شوند. آنتوسيانين هاي موجود در گياهان مسئول رنگ منحصربه فرد بنفش يا قرمز ميباشند و گياه را از فوتواكسيداسي ون و تخريب نور محافظت مي كنند. آنتوسيانين ها در ميوه هاي توت مانند نظي ر توت فرنگي، انگور، گيالس، زغال اخته و تمشك فراوان هستند. علاوه بر اين، آنتوسي انين ها در بعضي سبزيجات، غالت يا محصوالت ريشه اي از جمله بادمجان، كلم قرمز، هويج سياه، برنج قهوه اي، گل كلم بنفش، سورگوم و سيب زميني شيرين بنفش وجود دارند. در مطالعات شرايط آزمايشگاهي يا شرايط داخل بدن، آنتوسي انين ها اثرات ضد ديابت، ضد سرطان، ضد درد قوي، ضد بيماريهاي قلبي-عروقي، ضدميكروبي، شل كننده عروق، ضد چربي خون، ضد چاقي، محافظت كننده عصبي، محافظت كننده بينايي و آنتي ترومبوتيك را نشان ميدهند. از آنجايي كه آنتوسيانين ها بسيار ناپايدار و مستعد تجزيه ميباشند، عليرغم فراواني در طبيعت، دارا بودن طيف گسترده اي از رنگ ها (رنگها ي قرمز، بنفش و آبي) و غير سمي بودن، محدوديت هايي براي استفاده از آنها به عنوان جايگزيني براي رنگ هاي مصنوعي در صنايع غذايي وجود دارد. پايدار ي آنتوسي انين ها تحت تأثير فاكتورهاي متعدد ي نظير دماي ذخيره سازي، pH، ساختار شيميايي، غلظت، نور، اكسيژن، حلال ها و حضور آنزيمها، فالونوئيدها، آسكوربي ك اسي د، پروتئين ها، قندها و يون هاي فلزي قرار مي گيرد. پايدار ي يك جنبه مهم در استفاده از پليفنلها به عنوان آنتي اكسيدان و رنگ دهنده در موادغذايي است. كاربرد نانوتكنولوژي ميتواند بر ناپايداري مولكول هاي آنتوسيانين غلبه كند و در نتيجه كاربرد آنها را گسترش دهد. پلي ساكاريدها به دليل هزينه كم، زيست سازگاري، زيست تخريب پذيري و سميت كم، مواد نانوحامل ايده آل براي آنتوسيانين ها مي باشند. در اين بررسي، پلي ساكاريدهايي كه اغلب به عنوان نانوحامل براي آنتوسياتين ها مورد استفاده قرار مي گيرند، خالصه شده و اثرات آن ها بر بهبود پايداري و فراهمي زيستي آنتوسيانين ها توضيح داده شده است