مقايسه كارايي روشهاي مختلف كنترل كيفي در تعيين خلوص راديوشيميايي راديوداروي 99mTc-MIBI و بررسي پايداري راديودارو درصورت نگهداري در سرنگ

چكيده مقدمه و هدف: از آنجائيكه راديوداروها در مدت زمان كوتاهي قبل از تزريق به مريض در مراكز پزشكي هسته اي تهيه مي شوند، يك كنترل كيفي بايستي بلافاصله بعد از نشاندارسازي كيت ها جهت تعيين خلوص راديوشيميايي انجام گيرد. كروماتوگرافي لايه نازك (TLC) بعلت سرعت بالا، ساده بودن انجام و هزينه پايين، بصورت گسترده اي براي تعيين خلوص راديوشيميايي راديوداروهاي آماده شده از كيت هاي سرد كه بصورت تجاري در دسترس هستند بكار گرفته مي شود. يون پرتكنتات آزاد (99mTcO4-) اصلي ترين ناخالصي جدا شده از طريق TLC در كيت ميبي و ساير كيت هاي تكنسيوم گزارش شده است. وجود اين ناخالصي در راديوداروي نشاندار شده ميبي سبب جذب ناخواسته اين راديودارو در محل هايي غير از ارگان هدف كه در اين راديودارو قلب مي باشد مي گردد و سبب كيفيت پايين تصاوير ايجاد شده از اين راديوداروها شده و تشخيص صحيح بيماري را با مشكل موجه نموده و با الزام تكرار تصويربرداري سبب دوزگيري بيشتر بيماران مي شود. هدف از اين تحقيق بهينه سازي و اعتبارسنجي روش كنترل كيفي براي تعيين خلوص راديوشيميايي و مقايسه پايداري راديودارو تكنسيوم ستاميبي در دو حالت داخل سرنگ و ويال قبل از تزريق به بيمار و معرفي روش كنترل كيفي و روش نگهداري بهتر راديوداروها به مراكز پزشكي هسته اي كشور بوده است. روش كار: جهت انجام كار ابتدا براي سه فاز ساكن سيليكاژل، كاغذ واتمن و كارتريج Sep-pak حلال مناسب و پروتكل انجام كار مشخص شد. در مرحله دوم هر كدام از سه فاز ساكن و پروتكل انجام كنترل كيفي تعيين خلوص راديوشيميايي راديوداروي ميبي با روش استاندارد آلومينيوم اكسايد و حلال اتانول مورد ارزيابي و صحت سنجي قرار گرفتند. در مرحله سوم با يكي از روش هاي منتخب، كاغذ واتمن و حلال اتيل استات و روش استاندارد كاغذ آلومينيوم اكسايد و حلال اتانول، در دو حالت نگهداري راديودارو در سرنگ و ويال براي 6 ساعت پس از آماده سازي، خلوص راديوشيميايي 20 كيت تهيه شده، مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: متن با توجه به مقايسه نتايج به دست آمده از سه روش كروماتوگرافي (كاغذ واتمن/ اتيل استات)، (كاغذ سيليكاژل/ متيل اتيل كتون) و كارتريج Sep-Pak C18با روش استاندارد Al2O3 در حلال اتانول، مشخص گرديد سه پروتكل پيشنهادي براي تعيين خلوص راديوشيميايي راديوداروي 99mTc-MIBI مناسب هستند. روش كروماتوگرافي با كاغذ واتمن در حلال اتيل استات از نظر هزينه آزمايش و مدت زمان انجام آزمايش حدود يك چهارم زمان مورد نياز براي انجام روش استاندار كاغذ آلومينيوم اكسايد در حلال اتانول مي باشد و بر روش هاي ديگر ارجحيت داشته است. نهايتا مشخص شد راديوداروي ميبي در هر دو حالت نگهداري در سرنگ و ويال تا 6 ساعت پس از تهيه از نظر خلوص راديوشيمايي داراي پايداري قابل قبول جهت تزريق به بيمار مي باشد. نتيجه‌گيري: روش كروماتوگرافي با كاغذ واتمن/ اتيل استات را مي توان به عنوان ارزانترين، سريعترين روش تعيين خلوص راديوشيميايي راديوداروي ميبي به مراكز پزشكي هسته اي معرفي كرد. بعلاوه كيت آماده شده در مراكز پزشكي هسته اي در هر دو حالت نگهداري در سرنگ و ويال از نظر خلوص راديوشيميايي تا 6 ساعت پس از آماده سازي قابل تجويز به بيمار مي باشند.