ديجيتال PCR: اصول و كاربردها در تشخيص هاي غذايي

واكنش زنجيره اي پليمراز ديجيتال (dPCR) يك روش جديد براي كميت سنجي مطلق اسيدهاي نوكلئيك هدف است. تعيين كميت توسط dPCR به اين واقعيت بستگي دارد كه توزيع تصادفي مولكول ها در بسياري از پارتيشن ها از توزيع پواسون پيروي مي كند. هر پارتيشن به عنوان يك ميكروراكتور PCR اختصاصي عمل مي كند و پارتيشن هاي حاوي توالي هدف تكثير شده توسط فلوروسانس شناسايي مي شوند. نسبت پارتيشن هاي مثبت PCR براي تعيين غلظت توالي هدف بدون نياز به كاليبراسيون كفايت مي كند. پيشرفت در ميكروسيالات با ارائه روش هاي كارآمد پارتيشن بندي، انقلاب كنوني را دركميت سنجي ديجيتال ميسر كرد. فناوري dPCR از واكنشگرها و جريان‌هاي كاري مشابه آنچه براي اكثر سنجش‌هاي استاندارد مبتني بر پروب TaqMan به كار مي رود ، استفاده مي‌كند. پارتيشن بندي وسيع نمونه يكي از جنبه هاي كليدي تكنيك dPCR است. اين مقاله نمايي كلي از فناوري PCR ديجيتال ، نحوه عملكرد dPCR و مزايا و منافع و كاربردهاي dPCR مخصوصا در تشخيص ارگانيسم هاي تراريخته و يا پاتوژن هاي موجود در مواد غذايي ارائه مي دهد. نتيجه گيري: بر اساس مرور مقالات موجود در اين زمينه، مي توان از روش dPCR براي تشخيص هاي در مواد غذايي با زمان كوتاه و كميت سنجي بدون نياز به رسم منحني استاندارد و كاليبراسيون استفاده كرد.