استفاده از اولئوژل ها در توليد و پايداري غذادارو ها

مقدمه و هدف: غذاداروها حاوي مواد مغذي يا عصاره هايي هستند كه عموما از غذاها يا منابعي با منشأ طبيعي بدست مي ايند. غذادارو ها شامل دسته بندي محصولات متنوعي مانند محصولات گياهي، تركيبات فعال مشتق شده از مواد غذايي يا محصولات جانبي مرتبط و غيره هستند. غذاداروها در دريافت مواد مغذي، جلوگيري از كمبودها، و گاهي اوقات فوايد درماني نقش ايفا كنند. غذادارو ها معمولا غير دارويي در نظر گرفته مي شوند. هدف از اين مطالعه بررسي تركيبات زيست فعال به عنوان غذادارو، تكنيك هاي كپسولاسيون و سيستم هاي رهايش در غذا و استفاده از اولئوژل ها است. روش كار: كپسوله‌سازي يكي از فرآيندهايي است كه براي پوشش مواد مختلف در صنايع غذايي استفاده مي‌شود. هدف اصلي كپسوله سازي پوشش دادن تركيبات حساس است. تكنيك هاي كپسوله سازي از غذادارو ها در شرايط نامتعادل و نامطلوب محافظت مي كند. يافته‌ها: روش كمپلكس‌سازي يك سيستم نانوكپسولاسيون مناسب براي حفاظت از غذادارو است كه مواد اصلي را در مجموعه‌اي از دو پليمر زيستي به دام مي‌اندازد. سيستم هاي رهايش در سه دسته بر پايه پروتئين ، ليپيد و كربوهيدرات مورد بررسي قرار گرفته اند. اولئوژل ها شبكه ژلي حاوي مولكول هاي ايجاد كننده ژل هستند كه حلال هاي آلي يا روغن هاي مايع را از طريق واكنش هاي بين زنجيري مانند پيوندهاي هيدروژني و واندروالسي درون شبكه به دام مي اندازند. ژل كننده ها از نظر مكانيسم عمل به سه دسته اصلي تقسيم ميشوند. نتيجه‌گيري: تقاضاهاي زيادي براي كاهش ميزان استفاده از مواد نگهدارنده و مواد مصنوعي در صنايع غذايي وجود دارد. در اين ديدگاه، سيستم‌هاي مختلف نانو رهايش به كار گرفته شده براي حفاظت و تحويل مواد مغذي مورد بررسي قرار گرفت.