اثر ضد بيوفيلمي ازن آبي، اسيد استيك و اسيد لاكتيك بر بيوفيلم سالمونلا تايفي موريوم

مقدمه و هدف: امروزه بيوفيلم ها به عنوان منبع عمده ي آلودگي موادغذايي شناخته مي شوند و نگراني اصلي در رابطه با بيوفيلم ها مقاومت بالاي آن ها در برابر ضدعفوني كننده ها و ضد ميكروب ها مي باشد. باكتري سالمونلا تايفي موريوم توانايي خوبي در تشكيل بيوفيلم دارد كه از مهمترين عوامل بيماري زايي انسان و دام محسوب مي شود. هدف از انجام اين تحقيق، بررسي اثرات ضدبيوفيلمي آب ازنه و اسيد استيك ۲٪ و اسيد لاكتيك ۲٪ به صورت تكي و پي در پي برروي بيوفيلم سالمونلا تايفي موريوم مي باشد. روش كار: در اين مطالعه، اثرات ضدبيوفيلمي آب ازنه، اسيد استيك ۲٪ و اسيد لاكتيك ۲٪ به صورت تكي و پي در پي بر بيوفيلم سالمونلا تايفي موريوم به دو روش حذف بيوفيلم ازجمله، رنگ آميزي با كريستال ويوله و اندازه گيري جذب نوري و viable count اعمال گرديد. يافته‌ها: آب ازنه، اسيد استيك ۲٪ و اسيد لاكتيك ۲٪ رشد بيوفيلم سالمونلا تايفي موريوم را مهار كرده كه بيشترين درصد كاهش بيوفيلم به روش رنگ آميزي با كريستال ويوله و اندازه گيري جذب نوري شامل تيمار پي در پي آب ازنه و اسيد لاكتيك مي باشد كه توانست بيوفيلم سالمونلا تايفي موريوم را ۲۶/۵۷٪ كاهش دهد. در روش count Viable نيز مؤثرترين تيمار مربوط به تيمار پي در پي ازن و اسيد لاكتيك مي باشد كه بيوفيلم سالمونلا تايفي موريوم را ۰۶/۴ سيكل لگاريتمي كاهش داد. نتيجه‌گيري: آب ازنه، اسيد استيك و اسيد لاكتيك در كاهش بيوفيلم سالمونلا تايفي موريوم مؤثر بوده و تيمار پي در پي (ازن و اسيد) اثر ضد بيوفيلمي قوي تري نسبت به ساير تيمارها دارد و مي تواند براي كنترل بيوفيلم هاي سالمونلاتايفي موريوم جهت اطمينان از ايمني مواد غذايي و ارتقاي سلامت عمومي استفاده شود.