مطالعه كلينيكو اپيدميولوژيك مسموميت با بتا بلوكرها بر اساس نوع داروي مورد مسموميت

زمينه و هدف: بتا بلاكرها در صورت مصرف بيش از حد، خطرات مسموميت بالقوه كشنده دارند. هدف ما ارزيابي ويژگي‌هاي باليني و اپيدميولوژيك بيماران مبتلا به مسموميت با بتابلوكر بود. روش كار: بيماران بر اساس نوع مسموميت دارويي به ترتيب به گروه پروپرانولول، ساير بتابلوكرها و تركيبي از گروه‌هاي بتابلوكر دسته‌بندي شدند. اطلاعات دموگرافيك، سميت دارويي و اطلاعات باليني، آزمايشگاهي و درماني گروه هاي مختلف مقايسه شد. يافته ها: در طول مدت مطالعه، 5086 بيمار مسموم در بيمارستان بستري شدند كه 255 نفر (5.1%) داراي مسموميت با بتابلوكر بودند. اكثر بيماران زن (80.8%)، متاهل (50.6%)، با سابقه اختلالات روانپزشكي (36.5%)، اقدام به خودكشي قبلي (34.6%) و نوع مواجهه عمدي (95.3%) بودند. ميانگين ± انحراف معيار سن بيماران 08/11 ± 94/28 سال بود. مسموميت با پروپرانولول در بين بتابلوكرهاي مختلف (4/84%) شايع ترين بود. از نظر سن، شغل، سطح تحصيلات و سابقه بيماري هاي روانپزشكي بر اساس نوع مسموميت با بتابلوكر تفاوت معني داري وجود داشت (05/0 P). فقط در گروه سوم (تركيبي از بتابلوكرها) تغييراتي در سطح هوشياري و نياز به لوله گذاري داخل تراشه مشاهده شد. تنها 1 بيمار (4/0%) پيامد كشنده در سميت با تركيبي از بتابلوكرها داشت. نتيجه گيري: مسموميت با بتا بلاكر در مركز ارجاع مسموميت ما رايج نيست. مسموميت با پروپرانولول در بين بتابلوكرهاي مختلف شايع بود. اگرچه علائم در بين گروه‌هاي بتابلوكر تعريف شده متفاوت نيست، علائم شديدتري در تركيب گروه بتا بلاكر مشاهده مي‌شود. فقط يك بيمار در سميت با تركيبي از گروه بتا بلاكر پيامد كشنده داشت. بنابراين، در شرايط مسموميت، قرار گرفتن در معرض داروهاي تركيبي بتابلوكرها بايد به طور كامل بررسي شود.