سنتز سبز نانوذرات فلزي با استفاده از عصاره گياهان به عنوان عوامل احياكننده

امروزه، روش هاي مختلفي براي سنتز و توليد نانوذرات فلزي به كار گرفته مي شود. نانوذرات فلزي به طور ذاتي و طبيعي در برابر بسياري از ميكروارگانيسم هاي بيماري زا خاصيت ضد ميكروبي دارند. همچنين، ويژگي هاي منحصر به فرد ذرات نانو باعث مي شود كه آن ها براي طراحي سنسورهاي الكتروشيميايي و حسگرهاي زيستي مناسب باشند. روش هاي مختلف فيزيوشيميايي مورد استفاده براي سنتز نانوذرات فلزي داراي معايبي مي باشد كه استفاده از اين نانوذرات را محدود نموده است، مانند ايجاد آلاينده هاي زيست محيطي شامل فلزات سنگين در حين سنتز شيميايي نانوذرات، گران قيمت بودن و استفاده از تركيبات شيميايي براي افزايش پايداري. به منظور غلبه بر اين مشكلات اخيراً روش هاي بيولوژكي مختلفي براي سنتز نانوذرات به كار گرفته شده اند. سنتز سبز نانوذرات يك پديده نوظهور است كه در سال هاي اخير مورد توجه بسياري از محققين و دانشمندان قرار گرفته است. در اين روش يون هاي فلزات با استفاده از عصاره هاي گياهي احيا شده و بدون نياز به سورفكتانت و ساير عوامل پايداركننده، در يك واكنش تك مرحله اي به نانوذره تبديل مي شوند. مواد و تركيبات فعال زيستي موجود درعصاره هاي گياهان ازجمله فلاونوئيدها و ساير متابوليت هاي مؤثر فعال محلول درآب مي توانند براي احياي يون هاي فلزي به نانوذرات در دماي اتاق مورداستفاده قرارگيرند. از مزاياي اين روش، توليد سريع و سازگار با محيط زيست و طبيعت مقرون به صرفه و زيست سازگار نانوذرات سنتز شده است. هدف از اين تحقيق، بررسي استفاده از اين روش در سنتر نانوذرات فلزي و نوجه به مزايا و معايب آن مي باشد.