شماره ركورد كنفرانس :
5407
عنوان مقاله :
نانوذرات تيموكينون سميت قلبي ناشي از 5 فلوئورواوراسيل را در موشها كاهش ميدهد
پديدآورندگان :
سنجري پيرايواتلو الهه elliesanjari@gmail.com ازاد ايت اله املي , كريم برديا prof.bardiakarim@yahoo.com دانشگاه علوم پزشكي بابل , عامري مطهره ameri92.motahare@gmail.com ازاد ايت اله املي , مقدم نيا علي اكبر moghadamnia@gmail.com دانشگاه علوم پزشكي بابل , كاظمي سهراب kazemi.msm@gmail.com دانشگاه علوم پزشكي بابل
كليدواژه :
Thymoquinone , Cardiotoxicity , Oxidative stress , 5 , Fluorouracil
عنوان كنفرانس :
اولين كنگره ملي ايمني غذا و دارو
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: 5-فلوراوراسيل (5-FU) يك عامل شيمي درماني است كه معمولاً براي درمان بسياري از انواع سرطان ها از جمله سرطان سينه، دستگاه گوارش و سر و گردن استفاده مي شود. با اين حال، درمان 5-FU با عوارض جانبي مربوط به كارديوتوكسيك از جمله درد قفسه سينه، آريتمي، انفاركتوس ميوكارد و كارديوميوپاتي همراه بوده است كه مي تواند بر نتايج سلامت بيمار تأثير منفي بگذارد. نياز اساسي به شناسايي درمان هاي كمكي وجود دارد كه مي توانند سميت قلبي ناشي از 5-FU را كاهش دهند تا ايمني و كيفيت زندگي بيمار را بهبود بخشند. اين مطالعه بررسي كرد كه آيا تيموكينون (TMQ)، جزء فعال زيستي اصلي سياهدانه، ميتواند در برابر سميت قلبي 5-FU با استفاده از فناوري نانوذرات محافظت كند. نانوذرات ممكن است امكان تحويل بهينه و فراهمي زيستي TMQ را فراهم كنند. روش كار: موشها با 5-FU به تنهايي، نانوذرات TMQ (NTMQ) + 5-FU يا شرايط كنترل بدون دارو تحت درمان قرار گرفتند. در كارديوميوسيت هاي موش صحرايي H9c2، اثرات سيتوتوكسيك 5-FU و اثرات محافظتي بالقوه دوزهاي درجه بندي شده NTMQ به دقت از طريق سنجش زنده ماندن سلولي مورد ارزيابي قرار گرفت. در موشها، چندين نشانگر سميت قلبي از جمله استرس اكسيداتيو (مالون ديآلدئيد، ميلوپراكسيداز، اكسيد نيتريك)، وضعيت آنتياكسيداني (گلوتاتيون پراكسيداز)، آسيب قلبي (لاكتات دهيدروژناز، آسپارتات آمينوترانسفراز، كراتين كيناز)، تغييرات الكتروكارديوگرافي قلبي، تغييرات بافتي در ساختار بافت قلب و وزن بدن بررسي شد. يافتهها: در سلولهاي H9c2، 5-FU زندهماني را تا 50 درصد كاهش داد (0001/0 p)، در حالي كه NTMQ اين سميت سلولي را در دوزهاي خاص كاهش داد (0001/0 p). در موشها، 5-FU باعث افزايش بيوماركرهاي استرس اكسيداتيو مانند مالون ديآلدئيد (0001/0 p)، گلوتاتيون پراكسيداز كاهشيافته (0.0002=p)، افزايش آنزيمهاي آسيب قلبي از جمله لاكتات دهيدروژناز (0001/0 p)، اختلال در پارامترهاي الكتروكارديوگرافي مانند طولاني شدن فواصل QTc و QRS (0001/0 p)، باعث تغييرات پاتولوژيك بافت مانند نكروز و پرخوني (01/0 p)و كاهش وزن بدن (0001/0 p) شد. با اين حال، درمان مشترك با دوز بهينه NTMQ به طور قابل توجهي اين اثرات قلبي سمي ناشي از 5-FU را به روشي وابسته به دوز كاهش داد و خواص محافظت كننده قلبي اميدواركننده را نشان داد. نتيجهگيري: تيموكينون تحويلشده از طريق فناوري نانوذرات پيشرفته، اثرات محافظتي قلبي قابلتوجهي را در برابر استرس اكسيداتيو ناشي از شيميدرماني، سميت سلولي، تغييرات ECG، آسيب بافتي و كاهش وزن در مدل موش نشان داد. اين يافته هاي پيش باليني نشان مي دهد كه NTMQ به عنوان يك درمان كمكي بسيار اميدواركننده براي پيشگيري و بهبود عوارض جانبي نامطلوب قلبي مرتبط با 5-FU و بالقوه ساير داروهاي ضد سرطان، نياز به بررسي بيشتر دارد.