بررسي برخي ويژگي هاي نانوالياف ژلاتين حاوي اسانس رزماري

مقدمه و هدف: الكتروريسي يك روش نسبتا آسان، فراگير و ارزان است كه بطور گسترده براي توليد الياف در مقياس نانو بكار گرفته مي-شود. در حال حاضر اگر چه بيشتر تحقيقات در زمينه الكتروريسي پليمرها بر روي پليمرهاي مصنوعي بوده است ولي با توجه به مزاياي پليمرهاي طبيعي همچون ژلاتين، مثل خواص زيست تخريب پذيري، زيست سازگاري و مقرون به صرفه بودن تمايل به الكتروريسي پليمرهاي طبيعي افزايش يافته است. لايه هاي حاصل از نانوالياف الكتروريسي شده داراي خصوصيات منحصر به فردي از جمله وزن كمتر، تخلخل زيادتر و نسبت سطح به حجم بالاتر نسبت به ماكروالياف هستند كه زمينه استفاده آن ها را در كاربردهاي مختلف از جمله صنايع بسته بندي مواد غذايي، فراهم مي آورد. درسال هاي اخير استفاده از بسته بندي هاي فعال حاوي تركيبات ضد ميكروبي و آنتي اكسيداني افزايش يافته است. توسعه نانوالياف هاي الكتروريسي ضدميكروبي يكي از جديدترين رويكردها در زمينه بسته بندي زيستي مواد غذايي است. در پژوهش حاضر اثر اسانس گياه رزماري (Salvia Rosmarinus) بعنوان ماده ضدميكروبي بر خواص ضدميكروبي و فيزيكوشيميايي نانوالياف ژلاتين مورد بررسي قرار گرفت. روش كار: اسانس رزماري توسط دستگاه كلونجر تهيه شد و ابتدا حداقل غلظت بازدارندگي (MIC)، با استفاده از روش ميكرودايلوشن و سپس حداقل غلظت كشندگي (MBC) با استفاده از روش انتشار ديسك براي آن تعيين شد. سپس بر اساس مفدار حداقل غلظت كشندگي اسانس رزماري، بعنوان ماده ضدميكروبي به محلول پليمري ژلانين اضافه شده و نانوالياف توسط دستگاه الكتروريسي توليد شدند. خصوصيات نانوالياف فاقد اسانس بعنوان شاهد و نانوالياف حاوي اسانس مورد بررسي قرار گرفتند. مورفولوژي نانوالياف ها توسط ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM)، ساختار نانوالياف با استفاده از آزمون هاي XRD و DSC و همچنين اثر ضدميكروبي نانوالياف ها روي باكتري اشرشياكلي بعنوان باكتري گرم منقي و استافيلوكوكوس بعنوان باكتري گرم مثبت بررسي شد. يافته ها: بر اساس نتايج به دست آمده، ميزان MIC، 5 ميكروگرم بر ميلي ليتر و ميزان MBC، 20 ميكروگرم بر ميلي ليتر گزارش شد و بنابراين، ميزان 20 ميكروگرم بر ميكروليتر اسانس به محلول ژلاتين اضافه شد. نتايچ بررسي نانوالياف ها توسط ميكروسكوپي SEM نشان دهنده ي تشكيل ساختار شبكه اي يكنواخت با پيوستگي و توزيع قطر مناسب، بدون شكستگي و تشكيل مهره بود. همچنين آناليز XRD نشان دهنده ي ساختار آمورف نانوالياف حاصل بود و افزودن اسانس هم تغييري در ساختار نداشت. با افزودن اسانس، دماي انتقال شيشه اي (Tg) و پايداري حرارتي نانوالياف ها افزايش يافت. نانوالياف هاي داراي اسانس خاصيت ضدميكروبي خوبي نشان داده و مانع رشد باكتري هاي ذكر شده، شدند. نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه، نشان داد كه استفاده از اسانس رزماري به عنوان ماده ضدميكروبي در نانوالياف ژلاتين تاثير منفي روي خصوصيات نانوالياف نداشته و نانوالياف هاي حاصل خاصيت ضدميكروبي خوبي نشان دادند.