سيماي اهل بيت (ع) به منزله تراز انسان نمونه در نهج‌البلاغه

روش الگويي يكي از مهم‌ترين و گسترده‌ترين روش‌هاي تربيتي است. قرآن كريم، پيامبرخاتم (ص) و حضرت ابراهيم (ع) و مؤمنان را به عنوان الگو معرفي نموده است. بخش قابل توجهي از معارف نهج‌البلاغه اختصاص به معرفي اهل بيت به منزله تراز انسان نمونه داشته است. دراين راستا هدف پژوهش حاضر معرفي و سيماي اهل بيت به مثابه تراز انسان نمونه از زبان امام علي (ع) در نهج‌البلاغه خواهد بود. نوع پژوهش «استفاده از منابع موجود» و روش گردآوري اطلاعات «روش تحليل محتوا» در نظر گرفته شده است. پس از بررسي و مطالعه دقيق هفت منبع و فهارس موضوعي نهج‌البلاغه در مجموع تعداد 32 مورد (61 فراز) شناسايي و نهايي شدند. پژوهش حاضر به معرفي و بررسي تمامي آن‌ها پرداخته و به ترتيب ساختار نهج‌البلاغه فيش‌برداري و هم‌چنين تجزيه و تحليل خواهند شد. يافته‌هاي پژوهش در پنج بخش اصلي به ترتيب سنخ‌شناسي شده‌اند: مشخصات و ويژگي‌هاي اهل بيت (108 ويژگي)، اهميت اهل بيت (24 ضرورت)، كاركرد اهل بيت(15 نتيجه)، وظيفه ما نسبت به اهل بيت (17 وظيفه) و وظايف اهل بيت نسبت به پيروان (12 مورد). انديشه‌ورزي امام علي (ع) نسبت به اهل بيت به منزله مصداق كامل اسوه حسنه و تراز انسان نمونه برگرفته از آموزه هاي قرآن كريم، رويكردي روشن‌گرانه، آينده‌پژوهي و تحليل گر، بيانگر آن بوده كه تأسي به اسوه‌هاي حسنه، نقش مهمي در رشد و تعالي انسان‌ها ايفا مي‌كند. هر مسلمانى وظيفه دارد پس از معرفت خداى متعال و پيامبرش، وصى پيامبر(ص) و امام خويش را بشناسد. شناسايي و شناساندن عترت (ع) در نهج‌البلاغه از جايگاه حائز اهميتي برخوردار است كه از سويي چهره واقعي عترت (ع) را نشان مي‌دهد و از سوي ديگر حقانيت آن‌ها را بيان مي‌كند.