طراحي مقياس كيفيت آموزش مجازي آنلاين در آموزش عالي استان خوزستان

هدف پژوهش حاضر ساخت مقياس كيفيت آموزش مجازي در آموزش عالي استان خوزستان بوده است. پژوهش حاضر از نظر روش جزء پژوهش هاي كمي و توصيفي است و از نظر هدف كاربردي است. اين پژوهش به صورت خاص از نوع طرح هاي تحليل عاملي است كه به وسيله تحليل عاملي اكتشافي براي كاهش ميزان ممكن داده-ها به كار رفته است. همچنين جامعه آماري پژوهش حاضر تعداد 200 نفر از كليه اعضاي هيأت علمي دانشگاه هاي دولتي استان خوزستان از ميان چهار دانشگاه دولتي شهيد چمران، علوم پزشكي، فرهنگيان و پيام نور در اهواز بوده اند، كه به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده اند. ابزار پژوهش حاضر نيز پرسشنامه محقق ساخته بوده است. شاخص هاي كفايت نمونه برداي (KMO) و ضريب بارتلت نشان داده است كه هم كفايت نمونه برداري و شرايط لازم براي تحليل عامل وجود دارد. يافته هاي تحليل عامل اكتشافي نشان داده است مقياس كيفيت آموزش مجازي در آموزش عالي استان خوزستان از 4 عامل توانايي استاد در تعامل، تدريس و فعال نگه داشتن كلاس آنلاين، بالا بودن سواد و تسلط استاد به طراحي آموزشي آنلاين و كار با سامانه هاي آنلاين، برنامه و طرح داشتن استاد در برگزاري كلاس آنلاين و لزوم ارزشيابي مناسب و اطمينان از آن تشكيل شده است.